Verhaal Klaar BEKENTENIS

[DL_Michel]

geschreven door: Peutertje

Ik zat een beetje ongemakkelijk te schuiven op mijn stoel en keek in het nieuwsgierige gezicht van mijn moeder. Voor ik naar school ging wilde ik met mijn moeder praten maar net zoals zo vaak gebeurde knapte er iets en het komt er gewoon niet uit. Ik neem me voor om het te vertellen maar als ik dan zover ben lukt het niet. Het heeft niet iets te maken met niet durven. Het lukt dan gewoon niet ik kan geen woord uitbrengen.

Ik ben Tim en ik woon samen met mijn jongere zusje bij mijn moeder. Mijn ouders zijn gescheiden. Niet echt leuk maar dit is beter dan dat mijn ouders bij elkaar woonden ze bakten er niets van om met elkaar te leven. Zelfs over het 'weer' konden ze ruzie krijgen. En dat liep nog hoog op ook. Sinds van heel jong af ben ik geobsedeerd door luiers. En nooit heb ik me durven uitspreken hierover. Nu zit ik wel in een beetje heel lastig parket. Ik ben betrapt door mijn zusje terwijl ik in mijn kamer achter mijn bureau zat en aan het schrijven was op mijn computer. Mijn zusje heeft een hele tijd achter me staan loeren heb ik van haar begrepen. Ik was zo druk en ingespannen bezig met mijn verhaaltje dat ik dit niet in de gaten had. Dit verhaaltje heb ik nu maar door de printer gehaald en aan mijn moeder gegeven. Lees maar mee wat ik mijn moeder laat lezen.

Ik was bezig om mijn fantasie op te schrijven. Een soort van "fake belevenis" en om goed in de stemming te komen had ik me ook een luier aangedaan. Nou ja, ik benoem het dan wel als luier maar eigenlijk is het een grote witte doek. En die heb ik in een vorm gevouwen. En bij mezelf aangespeld met grote veiligheidsspelden. Het lijkt dus op een luier en zit ook wel dik om me heen en tussen mijn benen en zo. En als je het zo ziet zitten allemaal is het ook net een luier om me heen. Maar een luier is het niet! Ik heb wel een plastic luierbroekje wat ik heb gekocht in een drogisterij. Met bonzend hart heb ik voor de toonbank gestaan en gevraagd of er broekjes tegen bedplassen waren. Dat broekje past wel en niet. Voor het mooie is het te krap. Ik ben een beetje angstig dat de naadjes openbarsten en dan heb ik dus niets en heel veel lef om terug te gaan naar de drogist voor een groter broekje heb ik niet.

Niets aan de hand zou je zeggen.

Mooi wel, mijn stiekeme zusje heeft met een videocamera opgenomen hoe ik er bijzat in mijn kamer. En; ze heeft dat is het ergste mijn verhaaltje uitgeprint en voor de zekerheid het verhaaltje op een diskette gezet, voor in het geval van "je weet maar nooit". Ik weet niet precies wat mijn zusje van me wil maar daarom moest ik het maar vertellen. Het is een beetje behoorlijk eng verhaaltje geworden, lees maar hieronder verder.

"Verjaardag"

Ik werd wakker en stormde naar de slaapkamer van mijn ouders. "Nu is het zover" schreeuwde ik. Ik maakte mijn ouders hiermee wakker Ik ben zo verschrikkelijk benieuwd naar mijn cadeautjes. Ik heb een verlanglijstje gemaakt en daarop staan een paar niet gewone cadeautjes. Ik wil graag weer baby worden en alles wat ik daarvoor nodig denk te hebben heb ik maar op het verlanglijstje gezet. Mijn ouders zijn nog een beetje slaperig. Maar ik ben uitgelaten en vol met verwachting.

"Ik ga met je mee Timmie" zei mijn moeder. Timmie? Schoot er door me heen. Juist als dat gezegd wordt tegen me en één van ouders horen dit zeggen ze er wat van.

"Timmie heet TIM!" is het dan. Mijn moeder stapte uit bed en liep naar de kast waar mijn cadeautjes lagen opgeborgen. Er kwam een heel pakket uit. Mijn moeder liep naar beneden de trap af en ik achter haar aan. Beneden in de kamer zei ze tegen me.

"Ga eerst maar even een plasje doen" anders loop je aanstonds al van opwinding misschien met een natte broek. Ik haastte me naar het toilet en deed daar een plasje. Ik plaste wel de hele bril onder maar dat waren de zenuwen.

"Zo" zei mijn moeder en wees me dat ik moest blijven staan. Even wachten tot je vader er ook is en dan mag je je cadeautjes uitpakken. Ik hoorde mijn vader van de trap afkomen en liep snel de deur naar de deur.

"Zo, zo" zei mijn vader en pakte me op en drukte me tegen zich aan. "Hoe is het met het jarige jongetje" vroeg mijn vader. Mijn moeder gaf me mijn eerste cadeautje en terwijl ik nog lekker bij mijn vader op zijn arm zit scheur ik het papier los en zie dat er een plastic frommeltje in een zakje zit. Ik trek het eruit en sla het open en tot mijn grote opluchting is het een lichtblauw broekje. Van plastic en met drukknoopjes aan de zijkant. "Wat een leuk broekje" zegt mijn vader, "Maar zulke broekjes horen toch niet meer bij deze jongetjes"? Ik kreeg een beetje kleur van opwinding. "Ik vind het juist een leuk broekje" zei ik tegen mijn vader. Ik wilde mijn andere cadeautjes ook heel snel uitpakken. "Ik wil van je arm af" zei ik tegen mijn vader. Ik trok bijna alle cadeautjes van opwinding uit de handen van mijn moeder. Gelukkig zitten er geen breekbare dingen in. Dat hoorde ik mijn moeder tegen mijn vader zeggen.

Het werd een hele stapel met babykleding. Allemaal katoenen luiers. Plastic luierbroekjes. Rompers en zachte knuffels. Als klap op de vuurpijl werd er een groot pakket naar binnen gebracht door mijn vader. "Kom nu maar eens kijken wat we hier voor je hebben knulletje". Ik maakte het open en het was een nieuw bed! En wat voor een bed. Een babyledikantje met spijltjes. Als een bouwpakket. "Dat gaan we straks heel mooi in elkaar zetten" zei mijn vader. Ik keek zo eens in het rond en ik kon het bijna niet geloven. Wat een heerlijkheden allemaal! Ik was bedolven onder de luiers, babykleding en speelgoed. Ik moest me maar gaan wassen zei mijn moeder. Ik moest bij mijn moeder komen en ik werd zo pardoes op schoot bij haar getrokken.

"Nu wil ik wat van je weten en je moet daar goed over nadenken" mijn moeder keek me diep in mijn ogen. "Er gaat vanaf nu een hoop veranderen manneke" zei ze. "Vanaf nu wordt je weer als een klein jongetje behandeld, toilet is verboden terrein voor je". "Aanstonds zal ik je wassen en dan krijg je weer net als vroeger een luier om". En wat voor een luier bedacht ik me.

Ik heb hier heel goed over nagedacht. Ik zal al mijn behoeften weer in de luier gaan doen. Net als dat ik weer in het 'echt' klein ben. Ik zal me weer als een klein jongetje voelen met luiers verschonen. Ik heb een vrijheid. Als ik aangeef dat ik weer mijn normale jongensondergoed aan wil zal dit zo gebeuren. Maar, dan zijn de luiers voorgoed verleden tijd. Hier heb ik over nagedacht en alles goed onverdacht. Het zal gaan inhouden dat ik dag en nacht luiers draag. Iedere dag weer, en dit wordt mijn vuurproef. Ik zal aanstonds als een dertienjarige jongen weer worden aangekleed met babykleren. Tenminste al ondergoed. Ik krijg in plaats van een gewoon onderbroekje een luierbroekje aan. Maar, ik zal mijn luiers moeten dragen onder alle omstandigheden. Ik zal er mee naar school moeten. Ik zal het aan moeten naar de sportclub. Op familie bezoek. Of als we visite krijgen. Het zal opvallen bedacht ik me. Maar dat was juist ook een heel opwindende gedachte.

"Ja" antwoordde ik aan mijn moeder, "Dit lijkt me weer heel fijn". "Heel graag wil ik luiers en babyondergoed aan hebben".

"Goed" zei mijn moeder en pakte me hand en nam me mee naar de hoek van de kamer. Het was me nog niet opgevallen maar in de hoek van de kamer staat nu een heuse ouderwetse commode. Ik werd op de commode getild en zacht op mijn rug geduwd.

Nu gaat het gebeuren bedacht ik me. Mijn pyjama werd me uitgedaan en mijn ondergoed en ik lag naakt op de commode. Ik werd verzorgd op een heuse babymanier. Ik kreeg een heerlijk dikke luier aan en er werd een plastic broekje om gedaan. Het was het eerste pakje wat ik opengemaakt had vanochtend. Toen ik mijn luier om had mocht ik van de commode afkomen. Ik werd verder aangekleed en mijn rompertje werd me over mijn hoofd getrokken. Ik moest mijn armen door de armsgaten doen. En het rompertje werd naar beneden getrokken. Ik werd verder aangekleed en ik kreeg een trainingspak aan. Het was zichtbaar dat ik een luier aanhad. De broek schijnt niet door of zo maar laat wel zien dat er een beetje dikke vorm van ondergoed onder zit. En dat is onmiskenbaar een luier. Je zal wel wat aan je ogen mankeren als je dat niet opvalt.

In de tijd dat ik werd aangekleed in mijn nieuwe kleren heeft mijn vader zich ook gewassen en kwam naar beneden en haalde me even aan en tikte tegen mijn billen. Het gaf een heerlijk gevoel en geeft ook nog eens een keer een leuk geluid. Ik begreep hieruit dat het dus geen probleem voor mijn vader is. Gelukkig is het nu zaterdag en heb ik een heel weekend om te wennen. Straks moet ik zoals normaal op zaterdag een paar kleine boodschappen doen. Nou zal ik dan merken wat er gezegd ging worden over mijn wat dikkere kont. Ik wilde eigenlijk nu wel de boodschappen gaan doen het is nu nog mooi vroeg en dus rustig. Het was als of mijn gedachten werden geraden. Het liep alleen wat anders dan ik gedacht had. "Ik ga naar de supermarkt met de auto, omdat je jarig bent hebben we wat meer boodschappen nodig en dan kan je meteen mee"! Ik wist niet of ik hier erg blij mee moest wezen. Om met mijn moeder mee boodschappen te gaan doen. Het zag er naar uit dat ik er niet onder uit kon kruipen.

Er werd niet lang getreuzeld en we waren snel op weg naar de supermarkt. Ik kreeg daar toch wel een beetje angst nu moest ik zo open en bloot mee de winkel in. En zou het anderen opvallen wat ik aanhad? Dat hield me toch wel even bezig.

"We gaan eerst even naar de 'zorgwinkel', zei mijn moeder. Net als een kleine jongen moest ik zoet een handje geven en we liepen naar de 'zorgwinkel'. Ik wist niet wat we daar nu moesten doen, een winkel waar allerlei materialen konden worden gekocht voor invalide mensen en zo. Ik kwam daar heel snel achter. We waren amper binnen en er komt een vrouw van middelbare leeftijd op ons af en loopt meteen naar me toe. Pakt me onder mijn kin vast en zegt "Jij bent vast de kleine Tim". Ik voelde me behoorlijk onzeker worden. "Passen de luiers met de broekjes en de pakjes"? Vroeg de verkoopster aan mijn moeder. Ondertussen gingen haar handen over mijn ingepakte billen en zei tegen me "Ik voel het al". "je hebt lekker je luiers om knulletje"? Ik voelde me behoorlijk verlegen. Er werd een pak gehaald van achter en er werd gezegd dat is het restant van kleding wat u verder heeft besteld. Ik had er een hele sjouw aan om dat naar de auto te krijgen bedacht ik me. Ik hoefde niet te raden naar de inhoud van de doos.

Ik moest bij de verkoopster komen en die deed zonder verder getreuzel mijn broek omlaag. En bekeek mijn luierpakje en de 'vulling' van het pakje. "Hier ben je zeker wel heel erg blij mee?" Ik knikte een beetje verlegen terwijl de verkoopster mijn trainingsbroek weer omhoog trok "Zo zijn ze gewoon op hun allerliefst, de jongetjes zijn dan zo heerlijk verlegen", terwijl ze goed haar handen liet gaan over mijn broek om maar alles goed te voelen van de luier.

Er werd een karretje achter uit de winkel gehaald en zo was het een klein kunstje om het nogal grote pakket naar de auto te brengen. Buiten kwam ik een meisje uit mijn klas tegen. Ik was verlegen met de situatie. Ik voelde me nogal ongemakkelijk. Het meisje kon haar ogen niet afhouden van mijn kont. Haar ogen prikten zo door mijn rug heen. Ik hoorde dat ze haar moeder attendeerde op mijn 'outfit'.

"Lijkt me wel leuk voor mijn broertje" zei ze. "Doe niet zo gek" was het antwoord terug van haar moeder. "Je broertje is nu een beetje te oud voor luiers". En dat luiers en te oud hoorde ik heel duidelijk, zal leuk worden maandag op school bedacht ik me. Nu was het zaak voor me om een beetje ongezien de kar terug te brengen. Ik wilde zo graag niet opvallen. Misschien dat het daarom niet lukte. Ik wilde heel nonchalant doen en juist daardoor viel ik op. Met die kar aan mijn hand voelde ik me enigszins veilig. Dat ik alleen uit de winkel kwam kon ik niet ergens me even achter te verschuilen. Mijn moeder stond buiten bij de winkel te wachten en toen ging het verkeerd. Er liepen een paar meisjes voorbij en die hadden wat door! Begonnen elkaar een beetje aan te stoten en zo en wijzen naar mij en mijn moeder. Ik hoorde ze ook giechelen. En natuurlijk een beetje fijne opmerkingen maken over mijn dikke kont. Mijn moeder keek me aan en vroeg me:

"leuk hé? Dat je zo aangekleed mee mag". Ik knikte maar een beetje. Alles wat ik op dit moment zou zeggen was toch verkeerd geweest. Ik moest een boodschappen wagentje halen en we gingen de supermarkt binnen.

Ik genoot er wel van hoor dat dikke gevoel tussen mijn benen en lekker strak gespeld en zo en dan lopen. Je voelt zo heel duidelijk je luier. Niet op een manier die hinderlijk is maar gewoon fijn.

Ineens vond ik het allemaal niet zo heel erg leuk meer

Er waren twee vrienden uit mijn klas en die kwamen naar me toe om me een fijne verjaardag te wensen. Ik schaamde me rot. Gelukkig leek het ze niet op te vallen dat ik babyondergoed aanhad. Tot mijn moeder kwam en me klapje op mijn luierkontje gaf. Ze zeiden niets maar ze keken heel raar, naar mij en elkaar aan. "We komen vanmiddag wel" riepen ze en bleven me nastaren. Ze liepen bijna een stelling omver! Ik dacht bij mezelf ze hadden het toch wel snel aan de weet gekomen dus dan nu maar.

De boodschappen verder ging wel vlotjes allemaal en voor ik het eigenlijk wist stond ik bij de kassa met mijn moeder. Er stond een beetje rij en achter ons kwam ook een moeder met kinderen. En toen werd het spannend. Ik keek naar die kinderen en die waren druk bezig te gebaren naar mijn billen en lachten naar elkaar. Ze trokken hun moeder aan haar arm en gebaarden om naar mijn kont te kijken. Ik kreeg het warm en koud gelijk. Ik vond het wel spannend maar ik schaamde me ook. De kinderen waren beduidend jonger dan ik zelf.

Ik voelde een plasje komen en probeerde het op te houden maar ik dacht toch vergeefse moeite en ik genoot van het gevoel om de plas in mijn luier te voelen stromen. De warme gloed ging langs mijn piemel en ballen en kreeg er een rilling van. Mijn moeder streek me door mijn haar en over mijn wang. Ik voelde zo van geilheid mijn piemel groeien.

De boodschappen waren afgerekend en weer moest ik nu met de kar zeulen. En ook weer terugbrengen. Ik had daar zo een haast mee om het vlug te doen dat ik tegen een andere jongen botste. "Kan je niet uitkijken?" bromde hij en keek me aan. Hij keek naar mijn luier en voelde zo aan de voorkant van mijn broek. "Ben je nog wel een groot jongetje?" "Zo te voelen niet" was het commentaar. Ik wist niet hoe snel ik weg moest komen. Zo naar voelde ik me! Huilen stond me nader als lachen.

Natuurlijk viel het anderen op dat ik daar zo liep met luiers om. Het gevoel is heerlijk hoor maar ik had er wel genoeg van om zo te worden nagekeken en uitgelachen. Ik zat in de auto en mijn moeder knikte zo eens naar me. "Bevalt het nog?" vroeg ze. Ik keek haar niet begrijpend aan. Mijn moeder's hand ging richting voorkant van mijn broek en ik zag en voelde vooral wat er gebeurde. Mijn moeder kneep zo in de luier. "Dat" zei ze en kneep en wreef even harder.

"Ja" zei ik "het is een heerlijk gevoel. En nu dat ik weer een klein beetje beschutting heb is het helemaal fijn. Ik vind het niet zo erg dat anderen het zien en er wat over zeggen. Het is alleen wat anders als je een bekende onder ogen komt. Ik vond het niet echt leuk dat ik klasgenoten ben tegengekomen.

Dat dacht ik.

Ik zei het niet. Ik wist het antwoord toch al. 'Je hoeft niet met luiers aan te lopen hoor'. En dat soort antwoorden meer. Ik wil juist dolgraag weer een luier dragen. Ik vind het een heerlijk gevoel als je die prop tussen je benen voelt. Net als een klein jongetje verschoond word.

We waren vlug thuis en bij het uitpakken van de boodschappen liep ik verschillende buren tegen het lijf. Die me geluk wensten met mijn verjaardag. Het scheen ze helemaal niet op te vallen dat ik met een luier om aan het lopen was. Mijn moeder zei me niet te treuzelen want de eerste visite zal ook wel komen. En ze had het nog niet gezegd en er werd gebeld.

Ik moest opendoen en daar stond oma in de deuropening en opa kwam net aangelopen. "Hoe is het met mijn lievelingskleinzoon" begon mijn oma en zoals oma's altijd doen werd ik bijna gewurgd. Met een vies gezicht stopte ze abrupt! Ze had mijn luier gevoeld en ook gevoeld dat ik geplast had. Opa gaf me net als altijd een hand en een klap op mijn schouder.

Mijn moeder kwam aanlopen en oma vuurde meteen de vragen op haar af 'waar dat nu voor nodig was om mij een luier te laten dragen'. Heel rustig en zeker van haar zaak antwoordde mijn moeder dat dit mijn eigen keuze was. Mijn moeder vertelde mijn oma dat dit mijn liefste wens was. Om weer een tijdje als klein jongetje verzorgd te worden. Mijn moeder riep me en vroeg aan me of er iets van niet waar was dat ze eerder vertelde. Ik schudde van nee!

"Dat heeft hij niet helemaal van een vreemde" zei mijn oma en keek mijn vader aan. "Je vader heeft dat ook een tijdje gehad". "Ja" zei en knikte mijn vader "ik vond het alleen jammer dat ik dat niet mocht van je". Dit moest allemaal even goed tot me door dringen en ik wilde daar wat meer van weten. Ik kreeg mijn verjaarscadeautje van mijn oma, "Jammer" zei ze "dat ik dit niet eerder heb geweten". "Ik had wel een paar leuke broekjes voor je kunnen maken".

Ik moest laten zien aan oma wat ik allemaal had gekregen voor mijn verjaardag. Ik liep naar de tafel waar mijn kleren waren uitgestald en liet mijn oma zien wat voor een broekjes en pakjes ik had gekregen. Oma pakte een luierpakje en hield voor me op. "Wel een lekkere stof is dat voor je tim" zei ze. Ik voelde dat ik moest kleuren. Oma lachte naar me en bekeek nog een keer alle spulletjes en zie tegen mijn moeder dat ze goed haar best had gedaan met die leuke babykleding.

Oma ging weer zitten en ik stond nog steeds te kijken naar de babykleren die ik had gekregen. Ik keek richting mijn oma. Mijn oma wenkte me om naast haar te komen zitten ze pakte me vast streek me over mijn rug en zei "Misschien klein jongetje, misschien!" ik genoot ervan om zo te zitten. Ik kroop lekker dicht tegen oma op. Mijn moeder kwam naast me zitten en voelde aan de voorkant van mijn luier. Die was behoorlijk nat geworden. Onder het boodschappen had ik geplast en later ook nog een keer of twee. Ik werd bij mijn hand gepakt en mee getrokken terwijl mijn moeder zei tegen me. "Kom maar liefje" zei mijn moeder "dan zullen we je eerst verschonen en een andere broek voor je zoeken".

Ik stond op en liep richting naar mijn moeder. Ondertussen kreeg ik een paar tikjes op mijn kont van mijn oma. "Ga alvast maar naar boven" zei mijn moeder. Ik stond op en liep langs mijn oma naar boven. In het voorbijgaan tikte mijn oma even tegen mijn billen en zei tegen me dat ik lekke een droge broek kreeg.

"Ga alvast maar naar je kamer" zei mijn moeder "Ik kom er zo aan". Dat ik in mijn kamer was kon ik het bijna niet geloven. Ik moest mezelf even knijpen. Ik wist niet goed wat ik zag, ik herkende mijn kamer niet meer. Mijn bed was verruild voor een kinderledikant met spijltjes en in plaats van mijn bureau stond een commode. De inrichting van mijn kamer was totaal veranderd. Het was geen jongenskamer meer, maar een jongetjes kamer!

Ik had zelfs en speelkleed in mijn kamer liggen voor autootjes. Ik was juist van plan om eens in de kasten te gaan snuffelen ik werd gestoord. Ik hoorde mijn moeder de trap opkomen. En ze had wat in haar handen kon ik zien dat ze mijn kamer binnenkwam. "Kom jij eens hier"? Zei moeder tegen me. Ik ging naar mijn moeder en zag toen goed wat ze in haar handen had voor me. "We gaan nu niet meer weg en nu je toch klein wilt zijn heb ik dit voor je". Ze hield een licht blauwe maillot op en liet me een ander truitje zien. Het was donkerblauw van kleur en het had een grote beer als figuur op de voorkant. Ik kreeg een stijve lul van opwinding en begon te voelen naar mijn luier.

Mijn moeder pakte me beet en kleedde me uit. Binnen een ogenblik stond ik alleen gekleed in een romper en een dikke luier onder mijn pakje voor mijn moeder. Ik moest naar de commode lopen en ik ging er op liggen. Mijn moeder streek me even over mijn buik en fluisterde tegen me dat ze het weer leuk vond om me weer als een klein jongetje te verzorgen. En ze streek me over mijn wang en mijn haar. Ik voelde me zo heel rustig worden. Moeder maakte mijn pakje open en tilde me een beetje op om het pakje goed ver naar onder te duwen. Mijn plastic broek ging uit en daar was alleen nog een natte luier die vastzat met luierspelden. De spelden werden losgemaakt en uit de luier gehaald. Ik voelde heerlijk klein. Ik schaamde me zelfs een beetje. Toen mijn moeder de luier opendeed en ik voelde een beetje hoe de frisse lucht mijn billen aanraakte.

Ik werd gewassen op een babymanier en mij moeder pakte een speentje en een speeldingetje en stopte de speen in mijn mond en het speeltje in mijn hand. Ik hoorde de trap kraken en ik schrok van de deur die openging. Mijn zusje kwam binnen en kon haar ogen niet geloven. Ik zeg wel zusje, maar zo is het niet helemaal. Het is mijn grote zus en ze heeft zelf al kinderen. Twee om precies te zijn de oudste is vier en zindelijk en de jongste drie en is zindelijk aan het worden.

"Ik wist niet wat ik zag beneden", zei ze "beneden in de hoek een commode en op tafel een pakket met babykleding". Ik voelde me nu een beetje ongelukkig. niet omdat ik me schaamde of zo maar wel omdat ik zo in mijn blootje te kijk lag voor mijn zuster. "Eigenlijk is dit toch geen voorbeeld voor zijn neefje", ging mijn zus verder "ik probeer uit alle macht om de jongste droog te krijgen en een leuk voorbeeld heeft hij zo". "Een neef die nog met luiers aanloopt, ik kan het zo wel vergeten dat hij ooit zindelijk gaat worden zo". Mijn moeder keek mijn zusje aan en onverstoorbaar ging ze door met me wassen.

Mijn billen werden weer gezalfd en gepoederd. En voor het oog van mijn zusje werd mij mijn luier omgedaan. Mijn moeder pakte onder uit de commode een plastic broekje met baby printjes. Ze hield het omhoog en liet me kijken. Ik voelde heel zwaar een stijve lul opkomen in mijn luier. Ik werd van de commode afgeholpen en daar stond ik met een speen in mijn mond en een babyspeeltje in mijn hand met een dikke witte zachte luier om. Mijn moeder zei me mijn benen wijd te doen en ze trok zo het plastic broekje tussen mijn benen door. "Het is een broekje met een makkelijke klittenband sluiting" zei mijn moeder tegen mijn zusje. Moeder maakte de sluiting dicht en streek me even over mijn broek aan de voorkant. Ik kleurde van opwinding en kon bijna niet stil blijven staan. "Je hebt er in ieder geval geen hekel aan" zei mijn zusje tegen me.

Ik kon niets anders dan mijn zusje wel een beetje gelijk geven. "Zo" zei moeder "Jij hebt een lekkere dikke luier aan en een leuk broekje". En ze maakt mijn pakje weer tussen mijn benen vast. Ik werd gecontroleerd of alles van de luier wel in het plastic broekje zat. Mijn moeder hield nu de maillot op, ik stapte in de maillot en voelde de stof strak om mijn benen heengaan. De maillot sloot strak aan om mijn benen en werd opgetrokken. Ik kreeg bretels aan ook met een babyprint. Eerst aan de achterkant en ik moest me omdraaien en de bretels werden voor vastgemaakt.

Toen was het de beurt aan mijn truitje. Ik stak mijn armen uit en ik werd in mijn truitje geholpen. Aan de voorkant zit een grote beer. Heel kinderachtig en de trui komt niet over mijn geluierde billen heen. "Zo" zei mijn moeder "Jij kunt naar beneden". Ik liep mijn kamer uit en hoorde mijn zus en mijn moeder een beetje kiften. Het deerde me lekker niks ik had lekker een dikke luier aan en heerlijke babykleding. Heerlijk, zo ben ik lekker naar beneden gegaan. Ik kwam de woonkamer binnen en zag dat er meer visite was gekomen. Mijn oma was koffie inschenken en zo. Mijn neefje begon een beetje te lachen en wees op mijn luier. "Waarom is dat?" vroeg hij "Heb je straf gekregen"? Ik schudde van nee, ik was eigenlijk niet van plan om het uit te leggen. Ik legde me neer hier moest ik gewoon doorheen. Mijn oma gaf me een tik voor mijn billen en zei tegen me, "Ga maar lekker spelen" ik had dorst en wilde wat drinken.

Ik zei dit tegen mijn oma en ik moest mee komen naar de keuken. Daar kreeg ik een glas cola. "Wat een lekker dik kontje heb je zo ventje van me", zei mijn oma. Mijn neefje kwam ook naar de keuken en keek me weer een keertje aan. En vroeg weer waarom ik een luier om had en van die kleren. Dat laatste werd een beetje spottend uitgesproken. Dit was nog maar het begin. Het was nog vroeg en er moest nog meer visite komen.

Ik besloot om maar gewoon te zeggen dat ik een luier fijn vind om te dragen. Mijn neefje keek me toch nog wel raar aan. "Als ik vervelend of stout ben krijg ik voor straf wel eens een luier aan" vertelde mijn neefje. "Ik vind het eigenlijk geen straf maar best wel een lekker en plezierig gevoel". Ik voelde me wat meer op mijn gemak nu. Ik bedacht me als ik mijn neefje nu zo gek weet te krijgen dat hij vervelend gaat doen, lekker zuren om snoep, en zijn kleine broertje plagen dat het misschien zo zou kunnen zijn dat hij ook een fikse partij straf op liep! En als straf een luier! Dat idee zinde me wel en ik besloot het plannetje ten uitvoer te brengen. Ik begon mijn neefje op te stoken om het lekker vervelend te laten doen.

Dat mijn neefje best wel intelligent is liet hij wel merken. Omdat hij meteen doorhad wat mijn bedoeling was. Hij maakte meteen de opmerking "en dan ik zeker als straf een luier om krijgen zeker". Zijn ogen schoten vuur en ik had eigenlijk spijt dat ik het gezegd had tegen mijn neefje. Het was een beetje gemene opzet natuurlijk. Mijn neefje liep naar me toe gaf me een aai voor mijn billen en zei, "Het lijkt me wel lekker". "Ik ga lekker vervelend doen!".

Ik ging naar de kamer en ik was superlief en super beleefd. En mijn neefje werd hoe langer hoe vervelender. Mijn moeder merkte op dat een luier een positieve invloed had op mijn gedrag. Wat voor mijn neefje een signaal was om nog veel en veel vervelender te worden. Eindelijk kwam er een beetje actie. Mijn zus riep me eens en ik ging naar haar toe. Ik stond voor haar en voelde e een beetje ongemakkelijk. Ik voelde me zeer kinderachtig. Ik stond voor haar met een dikke luier om mijn billen. En om het helemaal af te maken met een kledingstuk wat de luier extra accentueerde.

Ik werd geprezen door mijn zusje omdat ik behoorlijk lief was en mijn neefje die super en super vervelend was. Mijn jongste neefje leek het allemaal wel goed te vinden. Die liep gewoon een beetje rond en begon in ene om een droge luier te zeuren. Mijn zusje vroeg toen aan mijn moeder o ze een luier van mijn stapel kon gebruiken omdat ze zelf luiers had vergeten mee te brengen. Natuurlijk was dit geen probleem. Ik stond er natuurlijk met mijn neus bovenop. Ik keek mijn ogen uit, ik bedacht dat ik er ook zo bijlag onder het verschonen. Zo te kijk voor iedereen. Wat een leuk gezicht is dat zeg een jongetje en dan lekker op de commode en zo verzorgd worden. Ik werd er opgewonden van. En m'n andere neefje maar vervelend doen ik werd er hondsmoe van. En plotseling schoot mijn zusje uit haar slof.

"En nu is het over"! Brieste ze, "Hierkomen jij" en wees naar mijn andere neefje. Ik wist wat er ging gebeuren. Zoals het er nu naar uit begon te zien kreeg hij ook een luier aan! "Je weet wat dit betekent?" vroeg mijn zus aan haar zoon. Martijn knikte hij had het goed begrepen. "Als ik klaar ben met dit baby'tje ben jij aan de beurt, kijk maar even goed naar je grote neef". "Zo kom jij er ook bij te lopen". aan de stem te horen was ze behoorlijk kwaad . "Leuk is dat" zei mijn moeder , "lopen hier drie jongentjes rond die luiers dragen". "Ik mag wel op gaan passen dat er luiers genoeg zijn".

Ik stond een beetje in het luchtledige te kijken. Dit had ik nooit verwacht. Het idee alleen dat ik luiers zou dragen en nu een paar tellen later werd mijn neefje dus ook in de luiers gedaan terwijl hij het niet nodig had. En het mooie helemaal geen hekel. Er werd aan mijn moeder gevraagd of ik nog een maillot overhad voor Martijn nu hij ook een luier aankreeg en niet meer in zijn gewone broek paste. Mijn oma bekeek het allemaal een beetje hoofdschuddend.

Er werd aangebeld en ik moest open gaan doen. Ik rende naar de voordeur en daar stond ik oog in oog met mijn buurmeisje. Die wist niet wat ze zag. "Wat een leuk gezicht is dat" en wees op mijn kleding. De buurvrouw kwam er achteraan en keek me an en zei "Liever een klein jongetje dan een grote jongen Tim?" Ze streek me even door mijn haren en liep naar de woonkamer. Natuurlijk was ik het gesprek. Ik was het gespreksonderwerp en vooral mijn luiers. Heel uitgebreid werd daar naar gevraagd. Ik werd geroepen door mijn moeder en ik moest op schoot komen zitten. Zo in het zicht van iedereen zat ik daar bij mijn moeder op schoot en als een echte baby hield ze me vast. Haar hand zat in mijn kruis om te voorkomen dat ik weggleed. En tegelijkertijd werd er gevoeld of ik al aan een verschoning toe was. Op dat moment kwam mijn zusje ook met Martijn te voorschijn en Martijn werd door oma op schoot getrokken. We zaten tegenover elkaar en als ik naar Martijn keek was het net of ik in de spiegel keek.

Wel een heel spannend gezicht. Een jongen zo op schoot en aangekleed met een dikke luier. We werden weggestuurd en moesten zoet gaan spelen. Ik wilde wel op mijn kamer spelen en na het gevraagd te hebben mochten we naar boven op mijn kamer spelen. Maar als er visite komt kom je wel naar beneden! Jij bent jarig en het is jouw visite werd me te verstaan gegeven. Martijn en ik gingen naar mijn kamer om te spelen. Mijn buurmeisje wilde ook met alle geweld mee en we moesten haar meenemen. Dan kon ze op ons passen. Je kon natuurlijk wel bedenken dat we overgeleverd werden aan het buurmeisje, want wat voor een spelletje wilde mijn buurmeisje spelen?

Wij waren haar onzindelijke zoontjes, we waren amper op mijn kamer en het begon Tineke was onze oppas moeder en we waren bij onze oppasmoeder omdat we thuis te vervelend waren. Als eerste moesten we ons laten controleren. Tineke riep mij als eerste en ik moest voor haar komen staan. En uitgebreid begon ze aan mijn maillot te voelen.

Ik vond het helemaal niet erg. Ik schaamde me wel een beetje maar voor de opgewondenheid kwam het wel ten goede. Ik kreeg daar een stijve niet gewoon meer. Vooral toen ik aan de voorkant werd bevoeld. Ik kreeg een aai tussen mijn kruis en mocht 'lief' gaan spelen met de auto's. Martijn was aan de beurt en hij vond het beduidend minder. Martijn begon hartverscheurend te huilen. Wat voor mijn buurmeisje een teken was om te veronderstellen dat hij een droge luier moest hebben. Tineke nam Martijn mee naar de commode tilde hem hierop en maakte resoluut zijn maillot los. En controleerde Martijn zijn luier. Ik moest oppassen dat Martijn niet kon vallen en Tineke rende naar beneden om een verschoning voor Martijn te halen.

"Ik vind er nu weinig meer aan" snikte Martijn, "Ik wil geen baby meer zijn". Ik kon er weinig aan doen zei ik tegen hem. Ik vertelde wel dat ik het een leuk gezicht vond om hem zo te zien liggen. Martijn zijn maillot op zijn enkels zijn luier pakje los en zo open en bloot in een natte luier. Ik voelde bij mezelf een plas opkomen en zei dit tegen Martijn dat ik in mijn broek stond te plassen. Martijn keek me ongelovig aan, heel vlug ging het handje van Martijn naar de voorkant van mijn luier en ik voelde hoe hij voorzichtig aan het knijpen was in mijn luier. "Lekker gevoel is dat hé?" vroeg Martijn aan me, "Zo dat warme gevoel bij je ballen en piemel".

"Als je het nu zo een lekker gevoel vind, waarom lig je dan zo te janken?" vroeg ik een beetje kwaad. Meteen erna had ik er wel een beetje spijt van. Martijn had er nu duidelijk genoeg van en het spelletje had Martijn lang genoeg geduurd. Juist hier begint het voor mij bedacht ik me. Ik was niet helemaal eerlijk geweest om Martijn te betrekken in mijn fantasie. Het was duidelijk dat ik hele andere gevoelens heb bij het dragen van luiers. Ik vind het juist heerlijk om als een kleine jongen rond te lopen. Het schaamtegevoel ervaar ik al als lekker. Ik heb hier lang over lopen fantaseren, hoe het zou zijn om een luier te dragen. Ik kon me verschrikkelijk op winden alleen al over het idee dat er andere mensen dan naar je kijken en een beetje nawijzen en zo.

Ik heb wel eens geprobeerd om als luier een grote handdoek in mijn onderbroekje te doen. Maar dat gevoel was al fijn maar het haalde het niet bij dit te gekke waanzinnige gevoel. Ik stond helemaal in gedachten en had eigenlijk niet door dat ik Martijn zacht over zijn buik aan het strelen was. Ik kwam weer een beetje tot mezelf en stopte met strelen bij Martijn. Ik keek richting Martijn en zacht vroeg hij waarom ik stopte met wrijven over zijn buik.

Het idee alleen al dat je zo staat met een dikke luier om en te kijken naar een ander jongetje wat te groot is voor luiers ik voelde me lul verschrikkelijk stijf worden. Ik gooide het op een akkoordje met Martijn ik zou hem over zijn buik wrijven als Martijn me dan maar een beetje wilde strelen over mijn luier. Ik wist dat het niet helemaal eerlijk was maar ik werd zo opgewonden. Martijn had er geen problemen mee en heerlijk kneep hij voorzichtig in luier. Ik voelde het handje van Martijn in mijn luier knijpen en voorzichtig begon ik ook wat verder te wrijven over Martijns luier. Een werkelijk super spannend gevoel geeft dat.

Ik kwam snel helemaal tot mezelf omdat ik de trap hoorde kraken. Martijn keek me aan en haalde zijn hand terug. Tineke kwam binnen met een dik pakket, ik wist wel wat ze ging zeggen. "Kijk eens jongetjes wat ik voor jullie heb"? Ik zat er dus helemaal niet ver naast. Beetje stom gehoor om te horen dat je buurmeisje schone luiers van beneden had gehaald om ons te verschonen. Het leek er dus wel op dat ik me niet kon onttrekken aan de 'goede zorgen' van Tineke.

Tineke liep naar de commode waar Martijn lag en in het voorbijgaan kreeg ik te horen dat ik me beslist geen zorgen hoefde te maken. Als ze klaar was met de luier van Martijn zou het mijn beurt zijn om verdroogd te worden. Ze voelde aan mijn voorkant van de luier en constateerde dat ik ook wel een verschoning toe was. Ze zei het bijna juichend!

Ik moet wel eerlijk zeggen dat het idee me wel leuk leek. Alleen Martijn liep me dan een beetje in de weg. Nu stond ik er met mijn neus bovenop hoe Martijn verschoond werd. En hij werkte vrij aardig mee. Deed zijn benen op tijd wijd en ging er een beetje naar liggen zodat Tineke met wassen hm overal kon wassen. Met drogen precies zo. Het was de beurt voor de luier en Martijn ging er goed voor liggen. Zelfs deed hij zijn koppie een beetje omhoog om goed te kunne zien wat Tineke allemaal ging doen. Ik moet zeggen dat ze er wel handigheid inhad hoor. Martijn kreeg op een voorbeeldige manier zijn luier aan. Het plastic luierbroekje ging weer op zijn plaats en Tineke voelde een de randjes van het broekje of alle luier wel in het broekje zat. Martijn stond een beetje schaapachtig te kijken. Zijn pakje werd dichtgemaakt en zijn maillot opgetrokken. Heel duidelijk zag je nu dat Martijn een luier in zijn maillot had zitten. Hij werd naar de andere kant van de kamer gestuurd op te spelen.

Tineke kwam op me af gelopen en stak haar hand uit naar mijn luier. Instinctief week ik een beetje terug. Ik was dit niet gewend. Ik schrok er een beetje van. Tineke liep helemaal naar me toe en pakte me hand vast en met een beetje zachte dwang hielp ze me naar de commode. "Ga maar liggen alvast", zei ze. Toppunt van vernedering natuurlijk om zo te liggen. Te kijk voor je jongere neefje en dan op de commode met babykleding aan. Dat is wel normaal natuurlijk als je een baby bent maar niet in mijn geval een jongen die zijn dertiende verjaardag aan het vieren is. Martijn liep op me af en net zo als ik bij hem had gedaan kwam nu het handje van Martijn over mijn buik. Ik keek Martijn aan en zag een lach op zijn gezichtje komen. Zachtjes fluisterde hij me in mijn oor dat hij alweer had geplast. Ik kon het niet nalaten om te voelen. Leuk voelde dat aan een hele zachte warme plek aan de voorkant van zijn maillot.

Ondertussen was Tineke teruggekomen met een washandje en een handdoek en ze stuurde Martijn even de andere kant op. En gaf hem een klap voor zijn kont. "Auw, auw" riep Martijn hikkend van de lach terwijl hij zijn handjes beschermend op de achterkant van zijn luier deed. "Aansteller" gniffelde Tineke. Tineke had er duidelijk lol in om ons zo te verzorgen. Ik voelde me wel een beetje vreemd om zo te liggen. Ik heb Tineke altijd een leuk meisje gevonden en soms zou ik willen dat we verkering hadden. Dan konden we lekker samen knuffelen. Dit beviel me eerlijk gezegd stukken beter. Tineke maakte de bretels los van mijn maillot en ik moest maar zoet even meewerken. Des te sneller mocht ik met mijn vriendje spelen zei Tineke. Met vriendje bedoelde ze Martijn die alweer heel nieuwsgierig kwam aangedrenteld.

"Ik wil kijken wat je gaat doen" en Martijn bleef stokstijf naast de commode staan om te kijken wat Tineke van plan was met me. Aan de ene kant voelde ik me super ongemakkelijk en de andere kant zo bekeken te worden tijdens deze verschoningsronde had ook wel wat.

Ik werkte goed mee Tineke maakte me duidelijk dat ik mijn billen wat omhoog moest doen. En supersnel schoof Tineke mijn maillot naar beneden. Net wat ik bij Martijn had zien gebeuren zo lag ik er nu zelf bij. Maar wat ik niet durfde deed Martijn wel bij me hij begon zachtjes mijn buik te strelen en te praten tegen me. Dat het niet erg was dat ik in mijn broek had geplast. Tineke stond te kijken en haalde Martijn aan door hem een aai door zijn haar te geven.

Tegen mij zei Tineke; "zo, zo lekker klein mannetje van me". En Martijn was niet te stoppen met wrijven over mijn buik. Dat met elkaar was het meest geile wat je je voor kunt stellen. Een knap meisje wat je aan het verschonen is en een jochie die blij aan het kijken is en niets wil missen van de verschoningsbeurt. Ik kreeg me daar een erectie. Ik dacht dat van spanning de veiligheidsspelden open sprongen van de luier. Tineke maakte snel mijn pakje open en maakte de luier open. Mijn stijve piemel sprong als een duveltje uit een doosje te voorschijn.

Martijn keek heel verbaasd naar mijn stijve piemel. Hij keek Tineke aan en wees naar mijn lul terwijl hij vroeg, "hoe kan dat nou"? Gelukkig voor mij hield Tineke Martijn tegen anders had hij me aangeraakt ook. Ik denk niet ik het op dat moment had erg gevonden. Ik denk wel als de spanning weg zou zijn dat ik er een reuze spijt van zou hebben.

Tineke stuurde Martijn even de kamer af. Ze ging verder met mij te verschonen. Met een hele hoop handigheid begon ze me te wassen. Ik vond het geweldig om zo te liggen. Ik voelde me zo heerlijk klein. Ik leverde me helemaal over aan Tineke. Mijn stijve piemel kon ik niet verbergen en zeggen dat het me niets deed kon natuurlijk niet. Daarvoor had ik me al teveel verraden.

Tineke streek met de rug van haar hand over mijn stijve piemel heel zacht. Van beneden naar boven en van boven naar beneden. "Dat vind mijn kleine mannetje lekker hé?" vroeg ze. Ik kon niet anders dan zeggen dat ik het heel erg fijn vond. Ik schokte met mijn onder lichaam en ik kon het niet meer ophouden. Ik maakte nog een paar ongecontroleerde bewegingen. En uit het binnenste van mijn ballen voelde ik de sensatie opkomen. Tineke kneep in ene hard in mijn teelballen en het geile gevoel maakte plaats voor pijn. "Waarom is dat nu weer" vroeg ik met een opgewonden klagend stemmetje. "Ik wil je nog niet laten komen" zei Tineke beslist, "Je krijgt lekker je luier om, ik zal je dan veder aankleden. Je luier lekker stevig aanspelden. Je leuke plastic broekje weer aandoen. Je pakje dichtmaken en je maillot op zijn plaats. Dan kun je net zo een troep maken als je zelf wilt. Als je helemaal bent aangekleed roep ik Martijn en zal jou heerlijk verwennen".

Ik werkte op een ongelofelijke manier mee. Ik volgde alle aanwijzingen op die Tineke me gaf. Kontje omhoog, knieën intrekken, beentjes wijd. En heel vlot had ik ook weer mijn luier om. Vakkundig was de luier omgespeld niet te strak en niet te los. De luier sluit overal heel goed aan. Ik moest van de commode afkomen en Tineke trok mijn plastic broekje tussen mijn benen door en drukte de knoopjes vast. Net zo als ik bij Martijn had zien gebeuren controleerde Tineke ook bij mij of de luier wel goed in het broekje zat. Uiteindelijk was het dan zover dat mijn pakje werd dichtgemaakt en mijn maillot weer op zijn plaats ging. De bretels werden vast geklikt en ik was weer helemaal schoon en droog. Ik kreeg een complimentje omdat ik zo groot was en zo flink ad meegewerkt. Ondertussen voelde Tineke aan mijn luier of ik nog een stijve piemel had. Ik had het niet meer en zakte bijna door mijn benen heen.

"Kom maar" zei Tineke, ze pakte me hand en leidde me terug de commode op. Bijna automatisch ging ik liggen en met mijn benen wijd. Ik keek over mijn buik heen naar mijn onderlichaam en werd knap opgewonden van mezelf. Ik begon met beide handen over de voorkant van mijn luier te wrijven. Tineke lachte eens naar me en duwde mijn handen weg en nam zelf het heft in handen.

Ondertussen was Martijn ook de kamer weer opgelopen en stond te kijken hoe Tineke mij over mijn luier aan het wrijven was. Martijn liep op me af en wees eens naar Tineke en vroeg aan mij "Tim?" "Is dat een fijn gevoel"? Ik kon geen woord uitbrengen ik was in de zevende hemel. Het gevoel wat ik had in mijn luier, Tineke leek zo over de vorm van mijn piemel te wrijven. Ik keek en voelde wat er allemaal gebeurde. Al had de hele wereld ingestort had het me niet kunnen schelen. Plots voelde ik mijn piemel kriebelen samenknijpen koken en rochelend kwam ik klaar. Tineke bleef me nog doorwrijven en Martijn streek over mijn wang. "Wat een leuke rode wangetjes heb je" zei hij. Ik voelde hoe opgewonden dat ik was. Tegelijkertijd voelde ik me verschrikkelijk gelukkig. ik werd heel rustig en voelde me voldaan.

Tineke hielp me van de commode af. En terwijl ik zo stond voelde ik heel duidelijk de luier om mijn lichaam zitten. Het voelde heerlijk strak aan, heerlijk dik en zacht tussen mijn benen. En tegelijkertijd was ik het schaamtegevoel terug. "We gaan naar beneden" besliste Tineke. En terwijl ik voor Martijn en Tineke uit liep. Voelde ik me heel klein. Ik voelde heel duidelijk dat de luier tussen mijn benen schuurde. Heel aangenaam warm gevoel. Vooral het hele gevoel de combinatie van dingen. Ik voelde me klein en beschaamd tegelijk. Ik genoot van Martijn die alweer helemaal vergeten leek te zijn dat hij geen baby wilde zijn. Op de trap hoorde ik de stemmen in de woonkamer. Wel een beetje beschaamd maakte ik de deur van de woonkamer open en stapte de kamer binnen. Er was nog geen nieuw bezoek bijgekomen en mijn outfit was niet ect een verrassing. Mijn buurvrouw gebaarde me om tussen aar en mijn oma in te komen zitten.

"Ik heb je helemaal niet gefeliciteerd met je verjaardag knulletje" zei mijn buurvrouw en ze pakte me beet en begon me te knuffelen net op de manier wat je met een kleine jongen doet. En buurvrouw hield me stevig vast. "Ik heb je cadeautjes gezien lieverd" zei ze tegen me. "Wat ben je lekker verwend met die mooie broekjes". Ik voelde dat ik begon te kleuren. Ik moest zelfs met de buurvrouw mee naar de tafel waar de cadeautjes lagen uitgesteld. Buurvrouw kon er maar geen genoeg van krijgen leek wel. Ze pakte alle kledingstukken een voor een. En bevoelde de broekjes en pakjes luiers en hield me af en toe een broekje of pakje voor om een indruk te krijgen hoe dat me zou staan.

Tineke kwam er bij staan en tegen aar moeder zei ze terwijl ze op mijn billen tikte en de bretels van mijn maillot losmaakte. "Hij heeft zo'n schattig luierpakje aan". En liet haar moeder zien terwijl ze mijn maillot een beetje naar beneden deed hoe ik er in mijn luierpakje uitzag. Buurvrouw streek me over mijn kont en door mijn haar en ik voelde me weet knap opgewonden worden.

"Wie wil Tim zijn flesje geven?" vroeg mijn moeder plotseling terwijl ze met een babyflesje en een slab in haar hand stond. Oma pakte de spullen van mijn moeder aan en wenkte me. Ik liep op oma af en ze nam me dicht tegen haar aan en bond me mijn slabbetje om. Heerlijk zat ik zo lekker dicht tegen mijn oma aan en het kon me totaal niet schele hoe ik erbij zat. ik genoot heerlijk zo. Lekker op de bank met zelfs mijn benen een beetje wijd vanwege de dikke luier. Mooier als dit kon ik me toch niet voorstellen. De deurbel ging en ik hoorde hele bekende stemmen! Klasgenoten! Nu was het slikken en heel diep. Ik lag er natuurlijk heel voordelig bij. Oma die me een flesje aan het geven was en een dikke luier die ik met geen mogelijkheid kon verbergen. De deur van de woonkamer ging open en ik lag oog in oog met mijn beste vrienden.

We keken elkaar aan en ik wist me et geen mogelijkheid een houding te geven. Letterlijk en figuurlijk. Ik lag op de bank en ik kon gewoon niet weg komen. Ik kon niet verzitten om mijn luier een beetje te verbergen. En figuurlijk ik schaamde me natuurlijk kapot. Er spookte van alles door me heen. En het was een stilte om bang van te voren.

Mijn vrienden keken mij aan ze keken elkaar aan en nog niks! Niet eens van "wat heb jij nou?" Helemaal niks dat was juist zo eng. Ze gingen een beetje verlegen zitten op de stoelen tegenover de bank en mijn oma ging onverstoorbaar door om me flesje te geven. Mijn moeder vroeg of ze wat wilden drinken en om leuk te zijn meteen er achteraan, of ze dit uit een glas wilden of een flesje. Nog was de leutigheid niet over want mijn neefje stormde langs en vroeg of ze een gebakje konden eten zonder morsen. Ik zag ze kleuren tot diep in hun nek. Ik had mijn flesje leeg en mocht met mijn vrienden naar mijn kamer.

Toen kwamen de vragen! "Wat dit allemaal te betekenen had" Mijn vrienden vuurden de vragen het leken wel speren die gegooid werden. Ik moest gaan staan en me goed laten bekijken. "Je wilt toch niet zeggen dat je die luier gebruikt ook"? En met een vies gezicht werd er gewezen naar mijn luier. Ik wist niet goed wat te zeggen. Ik stond behoorlijk te kijk en ik kon me gewoon nergens verbergen.

Ik besloot om maar helemaal open kaart te spelen. Ik vertelde dat het een fijn gevoel geeft lekker warm zit de luier om je billen en het gevoel tussen je benen is waanzinnig. ik pakte een luier en liet mijn vrienden eens voelen. Natuurlijk moest ik wel ik zou maandag toch weer gewoon naar school toe moeten. En de afspraak was nu eenmaal luiers is goed maar dan helemaal niet dan even niet en dan weer even wel. Gewoon een luier om en daarmee basta. Ik begon maar te vertellen dat ik et goed kon begrijpen dat ze hier niets van zouden begrijpen. Maar ik kon gewoon niet anders. Mijn vrienden zaten nog steeds geobsedeerd te kijken naar me."Vanochtend dat we je tegenkwamen in de winkel dachten we het ons te verbeelden" zei Michel en Jeroen kwam erachter aan met de aanvulling. "Dus het was geen verbeelding". "Je vind het dus schijnbaar echt lekker om dat (en hij wees weer op mijn luier) aan te hebben.

"Voel nu eens aan mijn luier" probeerde ik "Dan voel je gewoon hoe zacht dat is en lekker warm". Michel was niet te vermurwen maar Jeroen wilde het wel proberen. Hij liep op me af en gebaarde me om me om te draaien en ik voelde heel voorzichtig de hand van Jeroen over mijn kont gaan. Ik moest me omdraaien en Jeroen voelde tussen mijn benen. "Dus hier gaat het om" zei hij terwijl hij wat kneep en wreef over de voorkant van de luier. Het mistte zijn uitwerking iet en ik kreeg weer zo een brandend gevoel lekker gevoel in mijn onderlijf.

Omdat we iemand de trap hoorden opkomen stopte Jeroen met wrijven. De deur ging open en wie waren daar? Juist mijn oppasmoeder en mijn neefje. "Leuk?" zei en vroeg Tineke aan mijn vrienden. Ze keken een beetje naar de grond en mijn neefje was druk en uitgelaten tegelijk. "Zie je dat daar" vroeg hij en wees naar de commode in de hoek "Daar worden we op verschoond". Tineke maakte handig gebruik ven de situatie en zonder er al teveel woorden aan uil te maken maakte Tineke de bretels van mijn maillot los en trok dit kleding stuk omlaag. De ogen van mijn vrienden werden zo groot als schoteltjes. Ik stond met mijn maillot op mijn enkels en voelde me behoorlijk in mijn waarde aangetast. Ik schaamde me rot om zo te kijk te staan voor mijn vrienden. Ik stond zo in alleen een luierpakje en een dikke luier die een beetje van onder het pakje uitstak.

Mijn vrienden keken elkaar aan en zeiden tegen elkaar; "Niet te geloven het is nog een echt babypakje ook". Het woord romper wisten ze zeker niet of luierpakje. Ze maakten er babypakje van. Natuurlijk is dat ook wel een geode benaming. Tineke wreef me over mijn geluierde kontje en prees me omdat ik nog een groot jochie was. Hierna haalde Tineke mijn maillot weer op en maakte de bretels vast. "Ga nog maar zoet met je vriendjes spelen". Tineke nam Martijn mee en ik werd weer met mijn vrienden alleen gelaten.

Die begrepen er nu helemaal niets meer van. "Dat je dat laat doen" bij je vroegen ze zich vertwijfeld af. Dit was voor mij opperste opgewondenheid. Om zo gekleineerd te worden. "Laat je straks je luier ook verschonen door die meid"? Vroeg Jeroen. Ik vertelde dat dit het opperste genoegen is. Ik vertelde ook hoe ze me klaar had gemaakt door over mijn luier te wrijven. Over mijn stijve piemel. "Nee", zei hij "dat heb je toch niet laten doen"? Ik knikte van wel.

We werden geroepen van beneden en ik liep voor mijn vrienden uit. Expres, ik wilde dat ze goed mijn luier konden zien. Beneden aangekomen vroeg mijn moeder aan mijn vrienden, "Leuk gezicht"? Ze wisten allebei niet wat ze moesten zeggen.

En als of er niets aan de hand was vroeg mijn moeder aan Michel en Jeroen of ze een gebakje wilden. Ze knikten van ja. "Ga maar naar binnen en zoek een plekje uit". In de kamer was het druk geworden en mijn moeder had de rest van de visite al een beetje ingelicht over mijn outfit. Vooral natuurlijk omdat Martijn al een luier aanhad. Mijn zuster schamperde en beetje dat ik lief moest kijken en iedereen netjes een handje moest geven. Zie je het voor je? Ondertussen was mijn moeder weer naar binnen gekomen met een blad gebak. Ik moest komen en er werd aan me gevraagd of ik nog een grote jongen was. Oma controleerde dit door even aan de voorkant van de maillot te voelen. Ze nam me op schoot en mijn moeder gaf mijn gebakje aan oma samen met een slab. Ik werd gevoerd door mijn oma!

Jeroen en Michel die wisten niet of ze nu moesten lachen of het maar allemaal erg vreemd vinden. Ze zeiden niks maar zullen genoeg gedacht hebben. Ik zat op schoot bij oma en niemand leek het eigenlijk echt vreemd te vinden dat ik luiers aanhad. Het nieuwtje was er nu vanaf. Zelfs Jeroen en Michel keken er niet zo gek meer van op.

Ik zat heerlijk als een vorst op de troon. Ik keek even de kamer rond wie er allemaal nu waren. Daar was ik toch wel nieuwsgierig naar geworden. Mijn vader en moeder natuurlijk. Mijn oma en opa. Mijn zus met mijn twee neefjes en ook allebei in een luier. De buurvrouw met mijn buurmeisje Tineke. En Tineke had me ondertussen al verschoond. Verder twee vrienden van school en er waren nu twee tantes bijgekomen. Die druk zaten te praten over mijn babykleertjes. "Gaan jullie maar met zijn allen monopoly spelen aan de tafel", zei mijn moeder "dan hebben we allemaal wat meer ruimte". Ik stond op van schoot bij mijn oma en wilde langs mijn moeder lopen om te spelen. "Niet zo snel jongeman" en ze pakte me beet onder mijn armen en tilde me op. Net zoals je met een kleuter doet was mijn moeder met me aan het knuffelen. "Nu eens voelen hoe het met je broek is" zei ze en voelde dus heel makkelijk dat ik nat was. Ze tikte me tegen mijn billen en zei tegen als het wat rustiger was zou ze me even verschonen.

Ik moest nu nog maar even zoet gaan spelen met mijn natte broek. Ondertussen was het bord uitgelegd en het startklaar gemaakt. Ik schoof aan en niemand had het eigenlijk over mijn luier en vol vuur waren we aan het spelen. Ik zat op mijn knieën op de stoel en mijn geluierde billen wezen naar de visite. Ik moet het een beetje anders zeggen mijn billen nodigden schijnbaar alle aanwezigen uit om er even op te tikken of te wrijven. Heerlijk gevoel en van binnen voelde ik me zo fijn. Niemand die er verder raar over deed of zo. Plotseling moest ik komen bij mijn moeder. Ze stond te wachten in de hoek van de kamer waar de commode staat. Ik wist nu wat er gebeuren zou. Ik zou worden verschoond. Michel en Jeroen zaten een beetje onrustig te wippen op hun stoel ze wilden zo onopvallend mogelijk doen maar toch alles zien wat er ging gebeuren.

Ik stond bij mijn moeder en mijn moeder draaide me om zo dat ik zo in ge zichten van mijn vrienden keek terwijl mijn moeder me aan het uitkleden was. Ik voelde een beetje schaamte opkomen en voelde tegelijkertijd wat groeien in mijn luier. Mijn moeder praatte ook tegen me net zoals je tegen een klein kind praat die verschoond wordt. Ik werd opgetild en op mijn rug op de commode gelegd en nog steeds keek in de gezichten van Jeroen en Michel. Ze keken me strak aan en naar de handelingen van mijn moeder die nu zover was dat ze mijn luierpakje openmaakte. Ik lag daar en ik werd helemaal gek van opwinding en schaamte. Zo op mijn verjaardag in een kamer waar allemaal visite was zo verschoond te worden.

Nu werden mijn benen opgetild en mijn pakje onder mijn kontje weggeschoven. Ik lag alleen in mijn plastic broekje en een luier. Waar ze het babyflesje vandaan toverde weet ik nog niet. Ik pakte het flesje aan en begon eraan te sabbelen. Mijn moeder maakte het broekje open en tilde mijn benen op om het broekje weg te kunnen pakken. Nu was het de beurt aan de spelden in de luier. Die werden stuk voor stuk losgemaakt en nu ging het gebeuren. Ik keek een beetje beschaamd naar mijn vrienden en ik dacht te merken at ze ook behoorlijk opgewonden zaten te kijken. Michel zat zelfs een beetje tussen zijn benen te wrijven zag ik. Ik werd verlost va de natte luier. Gelukkig maar dacht ik stel je voor dat ik nu een poepluier om zou hebben. Ik werd heel vlug gewassen en het kon me allemaal niks meer schelen hoe ik er bij lag. Ik lag flink in het gezicht van mijn vrienden die ook konen zien at ik van al dat gedoe een stijve piemel had opgelopen.

Mijn moeder pakte een schone luier en vouwde die naar de goede vorm. Ik had het idee dat iedereen naar me zat te kijken maar eigenlijk waren dit alleen mijn vrienden die een beetje jaloers aankeken leek wel. De rest van de visite was me elkaar aan het praten en leek het niet op te vallen dat ik een droge luier aankreeg. Heel vlug gebeurde het nu allemaal. De luier werd onder mijn billen geschoven strak aangespelden k kreeg een schoon plastic broekje aan. Mijn pakje werd dicht gemaakt , en ik kon weer gaan staan. "Zo", werd er gezegd, "jij kunt weer lekker gaan spelen". En zo stond ik daar zonde maillot en alleen sokken luier en plastic broek, luierpakje en een truitje.

Ik maakte er verder maar geen problemen over eigenlijk vond ik wel lekker. Ik voelde me lekker klein en de rest van de visite keek er niet meer raar van op. Ik ging expres tussen Jeroen en Michel inzitten en zoals te verwachten viel konden die het niet nalaten om naar mijn kruis te kijken. Jeroen had het lef om even over de voorkant van het luierpakje. "Lekker zacht voelt het" zei hij.

"Lijkt je dat ook wat om een luier aan te krijgen",vroeg mijn moeder aan Jeroen? Jeroen kleurde tot diep in zijn nek en schudde zeer beslist zijn hoofd. "Nee" antwoordde Jeroen, "dat is echt niks voor mij". "Het mag hoor" probeerde mijn moeder nog er zijn luiers genoeg en opvallen doe je niet echt meer hier". Jeroen rilde bij de gedachte, ik wist niet goed of dit nu van afschuw was of opwinding. Michel die durfde helemaal niets meer te zeggen en wist niet goed waar hij moest kijken.

"Jarige Job!" zei mijn moeder. Ik keek haar aan en was benieuwd water nu weer te gebeuren stond. "Jij mag zeggen wat je wilt gaan eten op je verjaardag". Ik ben dol op chinees eten dus de keuze was niet zo heel moeilijk natuurlijk. Iedereen diee r was mocht blijven eten ik moest alleen met mijn vader mee naar de chinees om een rijsttafel te bestellen. Beetje angstig werd ik nu toch wel ik zou toch niet zo aangekleed mee moeten? Met alleen een pakje aan wat niet verborg dat er een luier onder zat? De luier en het plastic broekje kwamen bijna onder het pakje vandaan. "Doe maar gauw je trainingsbroek aan dan gaan we bestellen" zei mijn vader. Met een zucht van verlichting ging ik op zoek naar mijn trainingsbroek. Alles was beter om met dit pakje alleen aan mee te moeten.

Het kon me niet veel schelen als ik gewoon binnen was maar om buiten zo aangekleed te lopen ging me nu nog net iets te ver. Wel liep ik bijna huppelend met mijn vader mee en ik gaf mijn vader zelfs spontaan een handje. Zoet liep ik mee als een kleine jongen naast mijn vader. Die keek me eens aan haalde me een beetje aan en zei "Vreemd zo te lopen met een grote kleuter aan de hand". Hij zei het niet op een gemene manier of zo. Ik voelde wel dat mijn vader er een beetje mee zat om een zoon te hebben net als ik die geil werd van luiers dragen. Maar goed hij deed er verder niet raar over.

We waren bij het restaurant en mijn vader deed de bestelling en aan mij werd gevraagd of ik een stukje kroepoek wilde. Ik moest bij die meneer komen en hij aaide over mijn haar en feliciteerde me met mijn verjaardag. De bestelling was gedaan en over een anderhalf uur mochten we het ophalen. Terug naar huis liep ik weer aan de hand van mijn vader mee. Thuis gekomen werd door mijn moeder gezegd dat er meer visite was gekomen die ik maar moest gaan begroeten. Nog meer familie en net zoals er meerderen hadden gezegd. "Goh je lijkt wel een luier om te hebben?" Gaan we weer dacht ik bij mezelf.

Het kon me totaal niet meer schelen. Ik deed meteen mijn broek naar beneden en bijna schreeuwde ik dat ik zelf weer luiers wilde dragen en het leukste cadeau wat ik had gekregen waren mijn luiers en babykleding. De meesten keken niet raar op van mijn schreeuw. Maar ik kreeg er zo schoon genoeg van. Ik wilde weer een luier om en wat dan nog! Ik doe daar niemand kwaad mee toch? Mijn moeder kwam op me af en troostend trok ze me even op schoot. "Niemand neemt het je kwalijk jongen dat je dat wilt" zei mijn moeder en door het gewieg en haar troostend vasthouden werd ik weer rustiger.

Ik hoorde om me heen een beetje gemompel van 'beetje raar dat hij dat wil' en weer een ander 'hij heeft aldoor al zo vreemd in zijn vel gezeten'. Zelfs wist iemand te vertellen 'ik heb dit altijd wel geweten van Tim'. Ik dacht bij me zelf praat en denk maar lekker, ik doe toch wat ik wil. De vragen kwamen natuurlijk ook wel van moet hij nu ook een luier aan naar school? Is het de bedoeling dat je hem altijd als een baby blijft verzorgen? Wat moet dat nou als hij ooit een meisje krijgt? Mijn moeder maakte hier meteen korte metten mee. En zei, "het is de duidelijke keuze van Timmie".

Daar bleef het eigenlijk een beetje bij. De visite die er al was en dus een beetje gewend geraakt deed gewoon en leek het niet meer op te merken. En de nieuwe ja, daar moest ik dan maar weer aan wennen. Mijn trainingsbroek was weer uit en lekker liep ik alleen rond in mijn pakje. Zelfs mijn vrienden deden er niet raar verder over. Ik moest maar even naar mijn eigen kamer met Jeroen en Michel en daar aangekomen kon Michel het niet meer laten.

"Kom eens", vroeg Michel en terwijl hij op bed ging zitten liep ik op Michel af. Een beetje zenuwachtig dat wel, maar ik kan je niet vertellen wie nou zenuwachtiger was Michel of ik. Ik moest hem zelfs een beetje aanmoedigen om mijn luier aan te raken. Ik voelde dat hij wel wilde maar niet durfde. Jeroen stond te kijken en met een hele geile blos op zijn wangen. Michel begon heel voorzichtig te wrijven en te voelen. "Zacht is dat" zei hij. "Ik weet het" gaf ik als antwoord terug, ik pakte zijn hand en drukte deze wat harder tegen mijn luier aan en wat dieper tussen mijn benen. Ik stopte hiermee omdat ik niets wilde overhaasten.

Ik keek Michel aan en keek in het verbaasde gezicht van hem. "Ik kan niet goed begrijpen dat je dit wilt doorzetten" zei hij. "Heb je er al bij nagedacht wat de gevolgen zijn als je naar school gaat zo als je nu bent aangekleed". Ik ging naast hem zitten. En ja daar had ik wel over nagedacht. Dat zei ik ook. "Het kon me geen lor schelen wat anderen ervan vonden". Jeroen en Michel schrokken er een beetje van. Vooral de manier waarop ik reageerde. Ik kon het wel begrijpen trouwens dat ze het een beetje raar en vreemd vonden.

Je moet het zelf weten knikten ze. "Als je dat zo graag wilt moet je het gewoon doen" gaven ze als antwoord. We werden geroepen voor het eten. Mijn vader had bij de chinees de bestelling opgehaald. Ik zat als een vorst aan tafel. Ik voelde me echt jarig.

De rest van de avond verliep eigenlijk rustig verder. En voor ik er erg in had verdween de visite. En werd het voor mij bedtijd. Voor de zoveelste keer lag ik op de commode voor een droge luier. Dit keer was het mijn vader die me een droge luier om mijn kont deed. Dit was ook wel lekker. En, ik moet zeggen na een beetje oefening wordt het een echte specialist. Ik moest nog even naar beneden om welterusten te zeggen en toen achtte me de laatste verrassing. Ik werd te bed gebracht door mijn oma. In mijn kamer was mijn bed verruild voor een groot formaat kinderledikant. En helemaal mooi ik werd vastgemaakt met en echt babytuigje. Ik lag zo als een baby vast in bed.

Ik werd nog even geknuffeld en mijn moeder was ondertussen ook gekomen en haalde me nog even aan. "Was dit wat je wilde lieverd"? Vroeg ze. Opgelucht knikte ik van ja. Het licht werd uitgedaan en ik bleef alleen met mijn gedachten en de hele dag flitste nog een keer door me heen.

Ik had echt een bere verjaardag gehad.

Ik keek mijn moeder aan lange tijd heeft ze zwijgend gelezen. We keken elkaar aan en ik moest bij mijn moeder komen.

"Ik kan niet al je wensen in vervulling laten gaan lieverd" zei ze. "Dit zal wel lukken"!!!!

Ik voelde me heel opgewonden worden.