Baby Sasha
- Onderwerp starter friendly
- Startdatum
luieluieraar
ik in m'n tena maxi o yeah
friendly je maakt er zo een meesterwerk van goed bezig en dat je ook verzoeken opvolgt is ook een echt boww waard
friendly
Superlid
Baby Sasha
Hoofdstuk 6: Gevoelens
Het ochtendgloren straalde door de gordijnen en zette de hele slaapkamer in een gouden gloed.
Ik was al vroeg wakker, voor mijn doen dan, na een late dienst. Ik genoot van de sfeer in de kamer en de nacht die Sasha en ik achter de rug hadden.
Het was heerlijk geweest. Bij elke beweging had ik haar warme lijf tegen het mijne gevoeld en ze had zich diverse malen in haar slaap tegen me aan geknuffeld.
Nu lag ik op mijn rug na te denken en te kijken naar de stofjes die in het zonlicht dwarrelden.
Sasha lag op haar zij naar mij toe gedraaid, een beetje opgekruld. De speen was uit haar mond gevallen, de beer hield ze nog tegen zich aan.
Ze maakte geen enkel geluid. Zelfs haar adem hoorde ik niet, maar in het zachte zonlicht zag ik haar borst langzaam op en neer gaan.
Mijn hemel, wat zag ze er schattig uit!
Haar serene lieflijke gezichtje. De vlecht los over haar schouder. De fijne haartjes die bij haar oren krulden. De lichtbruine handen die ontspannen op de beer en het laken lagen.
Ik bracht mijn hand naar haar gezicht en streelde zachtjes haar wang. Ik liet mijn duim over haar jukbeen glijden. Ik voelde haar adem op de huid van mijn hand.
Kriebels in mijn buik.
Of vlinders?
Was ik nu na al die tijd alsnog verliefd aan het worden?
Nee. Dat kon ik niet toelaten. We waren matties. We hadden een afspraak.
"Prrrt!" hoorde ik even later gedempt uit haar luier komen.
Ze had een scheetje gelaten in haar slaap!
Ik kreeg bijna een hartkramp van aandoening.
Ik rolde op mijn zij zodat ik face-to-face met haar lag en streelde haar zachtjes overal waar ik kon.
"Lieve Sashie...lieve kleine Sashie..."
Door mijn aanrakingen werd Sasha langzaamaan wakker. Ze rolde op haar rug en rekte zich gelukzalig uit.
"Mmmmh! Heerlijk geslapen!"
Ze keek me warm en lief aan met haar donkere ogen.
Weer die kriebels/vlinders.
Ze kwam iets overeind en sloeg haar armen om me heen. Ik rook haar ochtendadem. Zelfs dat vond ik aandoenlijk.
Ze zoende me, op de mond deze keer.
"Heb jij ook lekker geslapen?"
"Heerlijk. Met jou. Kan je niet voortaan bij me slapen?" grapte ik.
"Haha! Nou, dat zou ik anders misschien best wel willen. Maar helaas..."
"Ja, je kan natuurlijk niet elke nacht 'bij een vriendin' blijven slapen."
"Nee! Dat zou opvallen."
"Maar Sas...aan de andere kant...je bent toch volwassen? Dat bepaal je toch zelf?"
"Nou ja, zo werkt dat bij ons. Zolang je nog thuis woont zijn zij verantwoordelijk voor je, en bepalen zij dus ook de regels."
"Oh. Okee. Jammer!" zei ik en knuffelde haar nog eens lekker. "Je bent anders altijd welkom hoor, Sashie."
"Weet ik toch." Een warme glimlach.
Ik wilde al opstaan om koffie te zetten en een ontbijtje klaar te maken toen Sasha zei: "Ik heb het niet drooggehouden vrees ik."
Natuurlijk. Niet aan gedacht.
Ze wreef wat over de luier in haar kruis en haar billen.
"Iew, zelfs mijn rompertje is nat!"
Dat krijg je na al die cola plus een fles melk. Dat kon zelfs die dikke Tena niet aan. De liesrandjes van de romper waren donker van het vocht.
Gelukkig was het bed drooggebleven.
"Normaal word ik altijd twee of drie keer wakker om te plassen. Nu hoefde ik maar half wakker te worden en hoefde ik niet eens naar de WC te lopen! Lekker hoor."
Het idee dat ze gewoon, naast me in bed, in haar luier had liggen plassen terwijl ik sliep.
"Tsss! Lui varken!" zei ik terwijl ik opstond.
"Jaah haha!" lachtte ze. Ze kwam overeind en ging geknield op het bed zitten. Ze keek me met stralende ogen aan.
"Ga je eerst Sashie verschonen?" vroeg ze. "En dan ontbijt?"
Ik had de verschoonspullen al in mijn hand.
De verschoonprocedure volgde. Uitgerust nu, had ik minder moeite mijn grenzen in acht te nemen. Snel en discreet friste ik Sashie op en deed haar een schone Cuddlz aan.
De zware natte luier verdween in de prullenbak en de romper in de wasmand.
In plaats daarvan trok ik haar één van mijn t-shirts aan. Die was haar behoorlijk te groot en leek meer op een vormloze jurk met Elmo-print. De sokjes hield ze nog even aan.
Ze zag er weer superschattig uit. Een t-shirt, sokjes en een luier. Mijn kleine Sashie.
Toen ze aangekleed was ging ze op haar tenen staan, sloeg haar armen om mijn nek en zoende me weer op mijn mond.
Haar zachte warme lippen.
"Dank je wel pappie" fluisterde ze. "Dank je wel voor alles."
Ik omhelsde haar stevig. "Dat hoeft niet. Jij bedankt, Sashie. Ik vind het heerlijk om voor je te zorgen. "
"Ja echt he?"
"Echt."
We keken elkaar even zwijgend aan.
Vlinders, geen kriebels. Ik wist het zeker.
Sasha leek even naar woorden te zoeken.
"Ik weet best dat het soms best... moeilijk voor je is. Dat merk ik heus wel. En ik vind het soms ook jammer dat... nou ja..."
Ze zweeg even.
"Ik vind het fijn dat je het volhoudt. Me respecteert. En wie weet...zijn er mogelijkheden. Later."
Ze keek me vragend en kwetsbaar aan.
Zwijgend keek ik terug. Ook ik voelde me kwetsbaar.
Niet verloren raken in die ogen, niet doen.
"We zien wel schat. Ik wil in ieder geval voor mijn babymeisje blijven zorgen."
Ze legde haar gezicht tegen mijn hals. Voelde ik daar tranen op mijn huid?
"En ik wil je babymeisje blijven."
Even later stond ik in de keuken koffie te zetten en even bij te komen van de emoties.
Ondanks al mijn voorzorgen begon ik toch gevoelens te ontwikkelen voor Sasha.
En, als ik haar woorden goed interpreteerde, waren die gevoelens niet geheel éénzijdig.
Uiteindelijk waren we tegen de afspraak in toch meer dan matties aan het worden.
Maar hoe kon het ook anders?
Zij voldeed aan één van mijn diepste fantasieën, en wat ik met haar deed leek ook aan één van haar diepere behoeften te voldoen.
Ik realiseerde me na al die jaren voor het eerst dat bij dit spelletje ook gevoelens kwamen kijken, anders dan alleen maar opwinding bij het kijken naar plaatjes op internet en dergelijke.
Dat had ik van te voren niet kunnen bedenken.
Maar hoe nu verder?
Een echte relatie zat er niet in. Dat was onmogelijk.
Onze gevoelens aan de kant schuiven en gewoon weer zoals vroeger een beetje hangen samen?
Dat kon niet meer.
Ons spelletje opgeven omdat er uiteindelijk teveel emoties bij kwamen kijken?
Daar was ik niet toe bereid.
Ik wilde voor Sashie blijven zorgen. Ik wilde niets liever.
Als ik daarvoor mijn gevoelens van lust én liefde opzij moest zetten, so be it.
Als er toch meer bij kwam kijken, super. Dan moesten we maar een manier vinden om daarmee te dealen.
Maar ik moest en zou voor Sashie blijven zorgen.
Sashie zat al aan de keukentafel op me te wachten toen ik ons ontbijtje binnenbracht.
"Jammie! Croissantjes!"
Vrouwen switchen soms zo makkelijk met hun gevoelens.
Ik gaf haar een kop koffie en smeerde een croissantje die ze met smaak begon op te eten.
Ook ik dronk koffie en at een croissantje. Ik wist niet goed wat ik moest zeggen.
Gelukkig was Sasha alweer haar spontane zelf.
"Je hebt weer avondienst vanavond he? Ik vrij. Ik heb afgesproken met een vriendin vanmiddag blablabla... shoppen...blablabla..." kwetterde ze mijn spanning weg.
Na een uurtje moest ze vertrekken. Ik maakte staand in de badkamer de plakstrips los en hielp haar uit de nog droge luier. Ze douchte zich en trok haar kleren aan.
"Denk je er nog eens over na? Wat ik gezegd heb?" zei ze, ten afscheid.
Een kus en vol leven en vrolijkheid ging ze op weg naar haar volgende avontuur, mij alleen in mijn stille huis achterlatend.
De kat wreef zich tegen mijn been en ik gaf hem een aai.
"Denk je er nog eens over na, zegt ze, Satan. Denkt ze soms dat ik anders kan of zo?"
"Mrauw!" zei Satan en gaf me een kopje.
Hoofdstuk 6: Gevoelens
Het ochtendgloren straalde door de gordijnen en zette de hele slaapkamer in een gouden gloed.
Ik was al vroeg wakker, voor mijn doen dan, na een late dienst. Ik genoot van de sfeer in de kamer en de nacht die Sasha en ik achter de rug hadden.
Het was heerlijk geweest. Bij elke beweging had ik haar warme lijf tegen het mijne gevoeld en ze had zich diverse malen in haar slaap tegen me aan geknuffeld.
Nu lag ik op mijn rug na te denken en te kijken naar de stofjes die in het zonlicht dwarrelden.
Sasha lag op haar zij naar mij toe gedraaid, een beetje opgekruld. De speen was uit haar mond gevallen, de beer hield ze nog tegen zich aan.
Ze maakte geen enkel geluid. Zelfs haar adem hoorde ik niet, maar in het zachte zonlicht zag ik haar borst langzaam op en neer gaan.
Mijn hemel, wat zag ze er schattig uit!
Haar serene lieflijke gezichtje. De vlecht los over haar schouder. De fijne haartjes die bij haar oren krulden. De lichtbruine handen die ontspannen op de beer en het laken lagen.
Ik bracht mijn hand naar haar gezicht en streelde zachtjes haar wang. Ik liet mijn duim over haar jukbeen glijden. Ik voelde haar adem op de huid van mijn hand.
Kriebels in mijn buik.
Of vlinders?
Was ik nu na al die tijd alsnog verliefd aan het worden?
Nee. Dat kon ik niet toelaten. We waren matties. We hadden een afspraak.
"Prrrt!" hoorde ik even later gedempt uit haar luier komen.
Ze had een scheetje gelaten in haar slaap!
Ik kreeg bijna een hartkramp van aandoening.
Ik rolde op mijn zij zodat ik face-to-face met haar lag en streelde haar zachtjes overal waar ik kon.
"Lieve Sashie...lieve kleine Sashie..."
Door mijn aanrakingen werd Sasha langzaamaan wakker. Ze rolde op haar rug en rekte zich gelukzalig uit.
"Mmmmh! Heerlijk geslapen!"
Ze keek me warm en lief aan met haar donkere ogen.
Weer die kriebels/vlinders.
Ze kwam iets overeind en sloeg haar armen om me heen. Ik rook haar ochtendadem. Zelfs dat vond ik aandoenlijk.
Ze zoende me, op de mond deze keer.
"Heb jij ook lekker geslapen?"
"Heerlijk. Met jou. Kan je niet voortaan bij me slapen?" grapte ik.
"Haha! Nou, dat zou ik anders misschien best wel willen. Maar helaas..."
"Ja, je kan natuurlijk niet elke nacht 'bij een vriendin' blijven slapen."
"Nee! Dat zou opvallen."
"Maar Sas...aan de andere kant...je bent toch volwassen? Dat bepaal je toch zelf?"
"Nou ja, zo werkt dat bij ons. Zolang je nog thuis woont zijn zij verantwoordelijk voor je, en bepalen zij dus ook de regels."
"Oh. Okee. Jammer!" zei ik en knuffelde haar nog eens lekker. "Je bent anders altijd welkom hoor, Sashie."
"Weet ik toch." Een warme glimlach.
Ik wilde al opstaan om koffie te zetten en een ontbijtje klaar te maken toen Sasha zei: "Ik heb het niet drooggehouden vrees ik."
Natuurlijk. Niet aan gedacht.
Ze wreef wat over de luier in haar kruis en haar billen.
"Iew, zelfs mijn rompertje is nat!"
Dat krijg je na al die cola plus een fles melk. Dat kon zelfs die dikke Tena niet aan. De liesrandjes van de romper waren donker van het vocht.
Gelukkig was het bed drooggebleven.
"Normaal word ik altijd twee of drie keer wakker om te plassen. Nu hoefde ik maar half wakker te worden en hoefde ik niet eens naar de WC te lopen! Lekker hoor."
Het idee dat ze gewoon, naast me in bed, in haar luier had liggen plassen terwijl ik sliep.
"Tsss! Lui varken!" zei ik terwijl ik opstond.
"Jaah haha!" lachtte ze. Ze kwam overeind en ging geknield op het bed zitten. Ze keek me met stralende ogen aan.
"Ga je eerst Sashie verschonen?" vroeg ze. "En dan ontbijt?"
Ik had de verschoonspullen al in mijn hand.
De verschoonprocedure volgde. Uitgerust nu, had ik minder moeite mijn grenzen in acht te nemen. Snel en discreet friste ik Sashie op en deed haar een schone Cuddlz aan.
De zware natte luier verdween in de prullenbak en de romper in de wasmand.
In plaats daarvan trok ik haar één van mijn t-shirts aan. Die was haar behoorlijk te groot en leek meer op een vormloze jurk met Elmo-print. De sokjes hield ze nog even aan.
Ze zag er weer superschattig uit. Een t-shirt, sokjes en een luier. Mijn kleine Sashie.
Toen ze aangekleed was ging ze op haar tenen staan, sloeg haar armen om mijn nek en zoende me weer op mijn mond.
Haar zachte warme lippen.
"Dank je wel pappie" fluisterde ze. "Dank je wel voor alles."
Ik omhelsde haar stevig. "Dat hoeft niet. Jij bedankt, Sashie. Ik vind het heerlijk om voor je te zorgen. "
"Ja echt he?"
"Echt."
We keken elkaar even zwijgend aan.
Vlinders, geen kriebels. Ik wist het zeker.
Sasha leek even naar woorden te zoeken.
"Ik weet best dat het soms best... moeilijk voor je is. Dat merk ik heus wel. En ik vind het soms ook jammer dat... nou ja..."
Ze zweeg even.
"Ik vind het fijn dat je het volhoudt. Me respecteert. En wie weet...zijn er mogelijkheden. Later."
Ze keek me vragend en kwetsbaar aan.
Zwijgend keek ik terug. Ook ik voelde me kwetsbaar.
Niet verloren raken in die ogen, niet doen.
"We zien wel schat. Ik wil in ieder geval voor mijn babymeisje blijven zorgen."
Ze legde haar gezicht tegen mijn hals. Voelde ik daar tranen op mijn huid?
"En ik wil je babymeisje blijven."
Even later stond ik in de keuken koffie te zetten en even bij te komen van de emoties.
Ondanks al mijn voorzorgen begon ik toch gevoelens te ontwikkelen voor Sasha.
En, als ik haar woorden goed interpreteerde, waren die gevoelens niet geheel éénzijdig.
Uiteindelijk waren we tegen de afspraak in toch meer dan matties aan het worden.
Maar hoe kon het ook anders?
Zij voldeed aan één van mijn diepste fantasieën, en wat ik met haar deed leek ook aan één van haar diepere behoeften te voldoen.
Ik realiseerde me na al die jaren voor het eerst dat bij dit spelletje ook gevoelens kwamen kijken, anders dan alleen maar opwinding bij het kijken naar plaatjes op internet en dergelijke.
Dat had ik van te voren niet kunnen bedenken.
Maar hoe nu verder?
Een echte relatie zat er niet in. Dat was onmogelijk.
Onze gevoelens aan de kant schuiven en gewoon weer zoals vroeger een beetje hangen samen?
Dat kon niet meer.
Ons spelletje opgeven omdat er uiteindelijk teveel emoties bij kwamen kijken?
Daar was ik niet toe bereid.
Ik wilde voor Sashie blijven zorgen. Ik wilde niets liever.
Als ik daarvoor mijn gevoelens van lust én liefde opzij moest zetten, so be it.
Als er toch meer bij kwam kijken, super. Dan moesten we maar een manier vinden om daarmee te dealen.
Maar ik moest en zou voor Sashie blijven zorgen.
Sashie zat al aan de keukentafel op me te wachten toen ik ons ontbijtje binnenbracht.
"Jammie! Croissantjes!"
Vrouwen switchen soms zo makkelijk met hun gevoelens.
Ik gaf haar een kop koffie en smeerde een croissantje die ze met smaak begon op te eten.
Ook ik dronk koffie en at een croissantje. Ik wist niet goed wat ik moest zeggen.
Gelukkig was Sasha alweer haar spontane zelf.
"Je hebt weer avondienst vanavond he? Ik vrij. Ik heb afgesproken met een vriendin vanmiddag blablabla... shoppen...blablabla..." kwetterde ze mijn spanning weg.
Na een uurtje moest ze vertrekken. Ik maakte staand in de badkamer de plakstrips los en hielp haar uit de nog droge luier. Ze douchte zich en trok haar kleren aan.
"Denk je er nog eens over na? Wat ik gezegd heb?" zei ze, ten afscheid.
Een kus en vol leven en vrolijkheid ging ze op weg naar haar volgende avontuur, mij alleen in mijn stille huis achterlatend.
De kat wreef zich tegen mijn been en ik gaf hem een aai.
"Denk je er nog eens over na, zegt ze, Satan. Denkt ze soms dat ik anders kan of zo?"
"Mrauw!" zei Satan en gaf me een kopje.
friendly
Superlid
Meteen maar het laatste hoofdstuk. Vannacht geschreven, ik kon niet slapen.
Baby Sasha
Hoofdstuk 7: Principes
Zo gingen weer een aantal dagen voorbij. Ik had een cursusweek en Sasha avonddiensten. We liepen elkaar dus weer een poos mis.
Maar af en toe merkte ik dat ze was geweest. Behalve dat de cola vaak op was verdwenen er ook luiers.
Ze had blijkbaar de smaak te pakken.
Het idee dat Sasha, of eigenlijk Sashie, in mijn afwezigheid in mijn appartement zichzelf een luier omdeed om er eens lekker in te kunnen plassen liet me niet onberoerd.
Ik dacht veel na over ons gesprek en mijn besluit. Wat er verder ook gebeurde, ik wilde voor mijn babymeisje zorgen. Dat zag ik bijna als een soort levensvervulling.
Tegelijkertijd erkende ik dat het niet eeuwig door kon gaan. Maar ik besloot ervan te genieten, hoe lang het ook zou duren.
In het leven is niets voor altijd, tenslotte.
Blij en opgelucht dat ik tot deze conclusie was gekomen zag ik uit naar ons volgende samenzijn.
Dat liet gelukkig niet lang op zich wachten.
Op een zonnige dinsdag waren we allebei vrij.
Ik had weinig om handen dus na wat opgeruimd en schoongemaakt te hebben, waarbij Satan verleidelijk om mijn enkels draalde, zat ik 's middags met een stapel strips en de kat op de bank te chillen.
Ik hoorde de sleutel in het slot draaien en Sasha kwam binnen.
"Hoo-oi! Gelukkig je bent er. Ik kom net uit de stad!"
Ze had twee tassen bij zich die ze op de grond zette.
"Waar halen die stagiaires van tegenwoordig al dat geld vandaan?" zei ik, naar de tassen wijzend. Ze was blijkbaar wezen shoppen.
"Haha, nou zo arm ben ik anders niet, hoor."
Ze schopte haar schoenen uit, vloog naar de bank en wipte op schoot. Satan sprong geschrokken opzij.
"Ik heb je gemist pappie."
"Pappie? Geen Pascal? Dat klinkt veelbelovend!"
"Ja! Dat is ook zo! Ik heb er zo'n zin in weer! Heb je gezien dat ik geweest ben deze week?"
"Jazeker. Je kost me kapitalen aan cola. En luiers."
Ze proestte even beschaamd.
"Heb je dat gemerkt? Vind je het erg?"
"Absoluut niet, Sashie. Ik leg wel een extra voorraadje aan."
"Die zal je ook wel nodig hebben met zo'n veelplasser als ik!"
"Vond je het fijn? Zo in je eentje?"
"Ja, best wel. Maar ik miste je toch."
Ze zoende me op mijn wang. Zo'n vochtige peuterzoen, expres.
"Baby mist haar pappie."
"Nou, pappie is er. Ben je er klaar voor?"
"Tegenwoordig altijd!" kraaide ze en trok haar t-shirt over haar hoofd.
Bam! die pronte borsten in mijn face, bedekt door een zachtroze, prachtig met haar huid contrasterende BH.
"Wacht nou even. Kom mee naar de slaapkamer."
Ze sprong van mijn schoot, huppelde voor me uit naar de slaapkamer en nam een snoekduik het bed op.
Giebelend begon ze haar broek open te ritsen.
Als je niet beter wist leek deze scene op iets heel anders.
Ik haalde de spullen uit de kast en legde een luier, romper, slabbetje, beer en de speen klaar.
"Mag ik alleen een luier om en een t-shirt? Dat zit zo lekker."
Zo gezegd zo gedaan.
Nadat haar broek en slip hun weg naar de vloer hadden gevonden vouwde ik de luier open. Zo'n blanco Tena, deze keer.
Daar was ze wel van gecharmeerd.
"Oeh, helemaal wit! Wat mooi! Die ken ik nog niet" kraaide ze.
Ze ging ongeneerd wijdbeens liggen, haar knieën opgetrokken, klaar voor de luier.
Mijn jongeheer werd wakker en keek eens om zich heen. Geroutineerd negeerde ik hem.
Ik schoof de luier onder haar billen die ze, inmiddels gewend aan de procedure, op het juiste moment opwipte en weer liet zakken.
De voorkant tussen haar benen door en dan de plakstrips. Symmetrisch. Pappie OCD.
Ik trok haar overeind, deed haar BH uit en mijn Elmo-shirt aan en vroeg haar of ik haar haar moest doen.
Het hing nu los in slagen over haar schouders
"Neuh, andere keer weer. Kom eens liggen. Knuffelen."
Daar had ik wel zin in.
"Wat staat die witte luier mooi op je bruine huid" zei ik terwijl ik naast haar kroop.
Ze bekeek hem nog eens goed en liet keurend haar hand over het plastic buitenlaagje glijden.
"Ja super. Maar ik vind die met print ook mooi hoor."
Ik sloeg mijn arm om haar heen en trok haar tegen me aan. Zij deed hetzelfde.
"Zo baby is weer aangekleed. Nu lekker knuffelen met pappie."
"Wacht even" zei Sashie. "Heb je nog nagedacht? Over waar we het laatst over hadden?'
"Ja" zei ik. "Alleen maar. En ik heb een beslissing genomen."
"Wat dan?"
"Dat ik hoe dan ook voor je wil zorgen. Dat ik weet dat het niet eeuwig kan duren. Dat seks uit den boze is, hoe opgewonden ik ook word van ons spelletje, en dat dat okee is wat mij betreft.
Dat wij geen relatie kunnen krijgen en dat jij straks gewoon een man verdient van je eigen leeftijd waarmee je gelukkig mag worden.
En dat ik desondanks, zolang jij het wilt, voor je wil blijven zorgen. Desnoods voor eeuwig."
Sasha was stil en keek me aan. Dikke tranen begonnen op te wellen in haar ogen.
Liefde, pure liefde, zag ik daarachter.
Waarom is het leven soms zo heerlijk en toch zo oneerlijk?
De tranen stroomden over. Sasha pakte mijn gezicht vast en drukte haar lippen tegen de mijne.
Toen weken ze uiteen en kronkelde haar tong zich naar binnen. Een heerlijk moment zoenden we innig.
"Ik hou van je Sasha" zei ik in mijn hoofd, maar niet hardop.
"Pappie houdt van Sashie" zei ik even later, wel hardop, en ze giechelde even, de spanning verbroken.
"Sashie houdt van pappie" zei ze zachtjes.
"En dat is genoeg" zei ik.
We knuffelden innig en langdurig.
Toen ging ik in kleermakerszit op bed zitten en trok Sashie bovenop me. Schrijlings, haar knieën langs mijn heupen, zat ze op schoot, haar geluierde kruis centimeters van mijn door mijn joggingsbroek ingesloten jongeheer.
Ik gaf haar de beer en stopte het speentje in haar mond.
Met een warme, liefdevolle blik keek ze me aan.
Plots trok ik snel de speen uit haar mond en stopte hem in de mijne. Het speen-spelletje was begonnen.
Ik dook giechelend weg toen zij hem terug probeerde te pakken. Uiteindelijk had ze hem weer en deed hem weer in haar mond, waarna ik hem probeerde te pakken.
Zo ging dat een tijdje over en weer.
Mijn jongeheer werd zijn gevangenschap beu en probeerde uit te breken.
Dat bleef niet onopgemerkt.
Sasha zat me even aan te kijken, speen in de mond, beer onder de arm, en schoof naar voren op mijn schoot.
Haar luier drukte nu stevig tegen mijn ontsnappingsgevaarlijke gevangene.
Ik kneep onwillekeurig mijn ogen dicht en zuchtte. Wat een heerlijk gevoel!
Maar kon dit wel? Moesten we dit wel doen?
Blijkbaar twijfelde Sashie minder dan ik want ze trok het t-shirt over haar hoofd en gooide hem opzij.
Haar borsten, haar tepels. Niet aanraken.
Ze begon zachtjes naar voren en achter te schuiven.
Door de in de loop der weken opgebouwde spanning, de aanblik van mijn lieve blote geluierde meisje op mijn schoot, de ritmische, steeds snellere massage van mijn kruis, en vooral de liefdevolle en toch ondeugende blik waarmee Sasha me aankeek duurde het niet lang.
Secondenwerk.
Ik greep Sasha vast en drukte haar stevig tegen me aan toen ik me in mijn broek ontlaadde.
Sashie, Sasha, eindelijk!
Emoties spoelden door mijn lijf. Dit had ik niet verwacht. Wat was dit heerlijk!
Desondanks besloop onmiddelijk een kille twijfel me in mijn post-orgasmische dipje.
Twijfel en schaamte. Ik had beloofd dit niet te zullen laten gebeuren.
En ook al had Sasha het initiatief genomen, ik had onze afspraak verbroken.
Schuldbewust keek ik Sashie aan. Tot mijn verbazing keek ze blij naar me terug. Een beetje trots op wat ze gedaan had.
Ik voelde me alweer iets beter.
"Zo kan het ook, dus. En je hebt me verder niet aangeraakt, dus het mag ook."
"Maar het is toch sex, lieve Sashie? En je principes dan?" zei ik door mijn nog nawerkende roes heen.
"Die zijn nog steeds hetzelfde. Dit was misschien wel sex, of een soort van, maar toch ook weer niet."
"Geen...aanraking. Geen...uhm...coïtus."
"Precies. Dus dit mag."
Ik zuchtte eens diep.
"Zeg eens eerlijk. Wanneer heb je dat bedacht?"
"Vorige keer. Toen je me dat flesje gaf. Je was me zo lekker aan het strelen. Ook...daar. Je weet wel."
"Ik dacht dat je dat niet merkte. Ik voelde me er nogal schuldig over."
"Nergens voor nodig. Je hield je toch in? En..."
Ze liep rood aan.
"Ik ...uhm...vond het niet onprettig."
"Serieus?"
"Ja. Je was zo lief voor me. Denk je dat dat niks met me doet? En toen je me daar aanraakte voelde ik me...nou ja..."
"Opgewonden."
"Ja. G...geil!"
Vreugdevuren brandden in mijn hart. Ze had het woord gezegd.
"Dus kleine Sashie is eigenlijk gewoon een grote geile baby?" lachtte ik opgelucht.
"Nou!" riep ze en werd zo mogelijk nog roder.
"Een grote geile luierplassende baby!''
Ik begon weer door te draven.
"Nou ja! Hou op!"
Ik trok haar lachend met me mee omlaag. Kussend en knuffelend rolden we een paar keer om.
Sashie keek me aan.
"Wil je dat weer doen? Zoals toen?"
"Tuurlijk schatje. Niets liever."
Ik streelde haar langdurig en overal, intussen lieve woordjes fluisterend.
Uiteindelijk bij haar kruis aangeland begon ik haar daar zachtjes te strelen.
Haar hand gleed over de mijne en begon meer druk uit te oefenen.
Ik liet haar begaan en na enkele seconden zo gezamelijk haar geluierde vulva gemasseerd te hebben, verstrakte haar lichaam en bereikte ze kreunend haar hoogtepunt.
Zo snel?
Had ik al gezegd dat ze de ideale vrouw was?
En ook nu was er gepaste afstand gebleven.
Een afstand ter grootte van de dikte van haar luier.
Heerlijk nasoezend lagen we gelukkig in elkaars armen.
Uiteindelijk hadden we toch een manier gevonden.
Een manier waarbij principes intact bleven maar die het geluk niet in de weg stonden.
Het duurde niet eeuwig, dat kon ook niet.
Maar niets is voor eeuwig.
That's life.
Baby Sasha
Hoofdstuk 7: Principes
Zo gingen weer een aantal dagen voorbij. Ik had een cursusweek en Sasha avonddiensten. We liepen elkaar dus weer een poos mis.
Maar af en toe merkte ik dat ze was geweest. Behalve dat de cola vaak op was verdwenen er ook luiers.
Ze had blijkbaar de smaak te pakken.
Het idee dat Sasha, of eigenlijk Sashie, in mijn afwezigheid in mijn appartement zichzelf een luier omdeed om er eens lekker in te kunnen plassen liet me niet onberoerd.
Ik dacht veel na over ons gesprek en mijn besluit. Wat er verder ook gebeurde, ik wilde voor mijn babymeisje zorgen. Dat zag ik bijna als een soort levensvervulling.
Tegelijkertijd erkende ik dat het niet eeuwig door kon gaan. Maar ik besloot ervan te genieten, hoe lang het ook zou duren.
In het leven is niets voor altijd, tenslotte.
Blij en opgelucht dat ik tot deze conclusie was gekomen zag ik uit naar ons volgende samenzijn.
Dat liet gelukkig niet lang op zich wachten.
Op een zonnige dinsdag waren we allebei vrij.
Ik had weinig om handen dus na wat opgeruimd en schoongemaakt te hebben, waarbij Satan verleidelijk om mijn enkels draalde, zat ik 's middags met een stapel strips en de kat op de bank te chillen.
Ik hoorde de sleutel in het slot draaien en Sasha kwam binnen.
"Hoo-oi! Gelukkig je bent er. Ik kom net uit de stad!"
Ze had twee tassen bij zich die ze op de grond zette.
"Waar halen die stagiaires van tegenwoordig al dat geld vandaan?" zei ik, naar de tassen wijzend. Ze was blijkbaar wezen shoppen.
"Haha, nou zo arm ben ik anders niet, hoor."
Ze schopte haar schoenen uit, vloog naar de bank en wipte op schoot. Satan sprong geschrokken opzij.
"Ik heb je gemist pappie."
"Pappie? Geen Pascal? Dat klinkt veelbelovend!"
"Ja! Dat is ook zo! Ik heb er zo'n zin in weer! Heb je gezien dat ik geweest ben deze week?"
"Jazeker. Je kost me kapitalen aan cola. En luiers."
Ze proestte even beschaamd.
"Heb je dat gemerkt? Vind je het erg?"
"Absoluut niet, Sashie. Ik leg wel een extra voorraadje aan."
"Die zal je ook wel nodig hebben met zo'n veelplasser als ik!"
"Vond je het fijn? Zo in je eentje?"
"Ja, best wel. Maar ik miste je toch."
Ze zoende me op mijn wang. Zo'n vochtige peuterzoen, expres.
"Baby mist haar pappie."
"Nou, pappie is er. Ben je er klaar voor?"
"Tegenwoordig altijd!" kraaide ze en trok haar t-shirt over haar hoofd.
Bam! die pronte borsten in mijn face, bedekt door een zachtroze, prachtig met haar huid contrasterende BH.
"Wacht nou even. Kom mee naar de slaapkamer."
Ze sprong van mijn schoot, huppelde voor me uit naar de slaapkamer en nam een snoekduik het bed op.
Giebelend begon ze haar broek open te ritsen.
Als je niet beter wist leek deze scene op iets heel anders.
Ik haalde de spullen uit de kast en legde een luier, romper, slabbetje, beer en de speen klaar.
"Mag ik alleen een luier om en een t-shirt? Dat zit zo lekker."
Zo gezegd zo gedaan.
Nadat haar broek en slip hun weg naar de vloer hadden gevonden vouwde ik de luier open. Zo'n blanco Tena, deze keer.
Daar was ze wel van gecharmeerd.
"Oeh, helemaal wit! Wat mooi! Die ken ik nog niet" kraaide ze.
Ze ging ongeneerd wijdbeens liggen, haar knieën opgetrokken, klaar voor de luier.
Mijn jongeheer werd wakker en keek eens om zich heen. Geroutineerd negeerde ik hem.
Ik schoof de luier onder haar billen die ze, inmiddels gewend aan de procedure, op het juiste moment opwipte en weer liet zakken.
De voorkant tussen haar benen door en dan de plakstrips. Symmetrisch. Pappie OCD.
Ik trok haar overeind, deed haar BH uit en mijn Elmo-shirt aan en vroeg haar of ik haar haar moest doen.
Het hing nu los in slagen over haar schouders
"Neuh, andere keer weer. Kom eens liggen. Knuffelen."
Daar had ik wel zin in.
"Wat staat die witte luier mooi op je bruine huid" zei ik terwijl ik naast haar kroop.
Ze bekeek hem nog eens goed en liet keurend haar hand over het plastic buitenlaagje glijden.
"Ja super. Maar ik vind die met print ook mooi hoor."
Ik sloeg mijn arm om haar heen en trok haar tegen me aan. Zij deed hetzelfde.
"Zo baby is weer aangekleed. Nu lekker knuffelen met pappie."
"Wacht even" zei Sashie. "Heb je nog nagedacht? Over waar we het laatst over hadden?'
"Ja" zei ik. "Alleen maar. En ik heb een beslissing genomen."
"Wat dan?"
"Dat ik hoe dan ook voor je wil zorgen. Dat ik weet dat het niet eeuwig kan duren. Dat seks uit den boze is, hoe opgewonden ik ook word van ons spelletje, en dat dat okee is wat mij betreft.
Dat wij geen relatie kunnen krijgen en dat jij straks gewoon een man verdient van je eigen leeftijd waarmee je gelukkig mag worden.
En dat ik desondanks, zolang jij het wilt, voor je wil blijven zorgen. Desnoods voor eeuwig."
Sasha was stil en keek me aan. Dikke tranen begonnen op te wellen in haar ogen.
Liefde, pure liefde, zag ik daarachter.
Waarom is het leven soms zo heerlijk en toch zo oneerlijk?
De tranen stroomden over. Sasha pakte mijn gezicht vast en drukte haar lippen tegen de mijne.
Toen weken ze uiteen en kronkelde haar tong zich naar binnen. Een heerlijk moment zoenden we innig.
"Ik hou van je Sasha" zei ik in mijn hoofd, maar niet hardop.
"Pappie houdt van Sashie" zei ik even later, wel hardop, en ze giechelde even, de spanning verbroken.
"Sashie houdt van pappie" zei ze zachtjes.
"En dat is genoeg" zei ik.
We knuffelden innig en langdurig.
Toen ging ik in kleermakerszit op bed zitten en trok Sashie bovenop me. Schrijlings, haar knieën langs mijn heupen, zat ze op schoot, haar geluierde kruis centimeters van mijn door mijn joggingsbroek ingesloten jongeheer.
Ik gaf haar de beer en stopte het speentje in haar mond.
Met een warme, liefdevolle blik keek ze me aan.
Plots trok ik snel de speen uit haar mond en stopte hem in de mijne. Het speen-spelletje was begonnen.
Ik dook giechelend weg toen zij hem terug probeerde te pakken. Uiteindelijk had ze hem weer en deed hem weer in haar mond, waarna ik hem probeerde te pakken.
Zo ging dat een tijdje over en weer.
Mijn jongeheer werd zijn gevangenschap beu en probeerde uit te breken.
Dat bleef niet onopgemerkt.
Sasha zat me even aan te kijken, speen in de mond, beer onder de arm, en schoof naar voren op mijn schoot.
Haar luier drukte nu stevig tegen mijn ontsnappingsgevaarlijke gevangene.
Ik kneep onwillekeurig mijn ogen dicht en zuchtte. Wat een heerlijk gevoel!
Maar kon dit wel? Moesten we dit wel doen?
Blijkbaar twijfelde Sashie minder dan ik want ze trok het t-shirt over haar hoofd en gooide hem opzij.
Haar borsten, haar tepels. Niet aanraken.
Ze begon zachtjes naar voren en achter te schuiven.
Door de in de loop der weken opgebouwde spanning, de aanblik van mijn lieve blote geluierde meisje op mijn schoot, de ritmische, steeds snellere massage van mijn kruis, en vooral de liefdevolle en toch ondeugende blik waarmee Sasha me aankeek duurde het niet lang.
Secondenwerk.
Ik greep Sasha vast en drukte haar stevig tegen me aan toen ik me in mijn broek ontlaadde.
Sashie, Sasha, eindelijk!
Emoties spoelden door mijn lijf. Dit had ik niet verwacht. Wat was dit heerlijk!
Desondanks besloop onmiddelijk een kille twijfel me in mijn post-orgasmische dipje.
Twijfel en schaamte. Ik had beloofd dit niet te zullen laten gebeuren.
En ook al had Sasha het initiatief genomen, ik had onze afspraak verbroken.
Schuldbewust keek ik Sashie aan. Tot mijn verbazing keek ze blij naar me terug. Een beetje trots op wat ze gedaan had.
Ik voelde me alweer iets beter.
"Zo kan het ook, dus. En je hebt me verder niet aangeraakt, dus het mag ook."
"Maar het is toch sex, lieve Sashie? En je principes dan?" zei ik door mijn nog nawerkende roes heen.
"Die zijn nog steeds hetzelfde. Dit was misschien wel sex, of een soort van, maar toch ook weer niet."
"Geen...aanraking. Geen...uhm...coïtus."
"Precies. Dus dit mag."
Ik zuchtte eens diep.
"Zeg eens eerlijk. Wanneer heb je dat bedacht?"
"Vorige keer. Toen je me dat flesje gaf. Je was me zo lekker aan het strelen. Ook...daar. Je weet wel."
"Ik dacht dat je dat niet merkte. Ik voelde me er nogal schuldig over."
"Nergens voor nodig. Je hield je toch in? En..."
Ze liep rood aan.
"Ik ...uhm...vond het niet onprettig."
"Serieus?"
"Ja. Je was zo lief voor me. Denk je dat dat niks met me doet? En toen je me daar aanraakte voelde ik me...nou ja..."
"Opgewonden."
"Ja. G...geil!"
Vreugdevuren brandden in mijn hart. Ze had het woord gezegd.
"Dus kleine Sashie is eigenlijk gewoon een grote geile baby?" lachtte ik opgelucht.
"Nou!" riep ze en werd zo mogelijk nog roder.
"Een grote geile luierplassende baby!''
Ik begon weer door te draven.
"Nou ja! Hou op!"
Ik trok haar lachend met me mee omlaag. Kussend en knuffelend rolden we een paar keer om.
Sashie keek me aan.
"Wil je dat weer doen? Zoals toen?"
"Tuurlijk schatje. Niets liever."
Ik streelde haar langdurig en overal, intussen lieve woordjes fluisterend.
Uiteindelijk bij haar kruis aangeland begon ik haar daar zachtjes te strelen.
Haar hand gleed over de mijne en begon meer druk uit te oefenen.
Ik liet haar begaan en na enkele seconden zo gezamelijk haar geluierde vulva gemasseerd te hebben, verstrakte haar lichaam en bereikte ze kreunend haar hoogtepunt.
Zo snel?
Had ik al gezegd dat ze de ideale vrouw was?
En ook nu was er gepaste afstand gebleven.
Een afstand ter grootte van de dikte van haar luier.
Heerlijk nasoezend lagen we gelukkig in elkaars armen.
Uiteindelijk hadden we toch een manier gevonden.
Een manier waarbij principes intact bleven maar die het geluk niet in de weg stonden.
Het duurde niet eeuwig, dat kon ook niet.
Maar niets is voor eeuwig.
That's life.
luieluieraar
ik in m'n tena maxi o yeah
Het duurde niet eeuwig, dat kon ook niet.
Maar niets is voor eeuwig.
That's life.
jammer genoeg is die zin maar al te waar...
mooi verhaal weer
Maar niets is voor eeuwig.
That's life.
jammer genoeg is die zin maar al te waar...
mooi verhaal weer
